دوره 22، شماره 1 - ( بهار 1399 )                   جلد 22 شماره 1 صفحات 69-61 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Shayan Nooshabadi A, Dowlati M A, Zar A. The effect of brain-derived neurotrophic factor single nucleotide polymorphism on memory of university students. Advances in Cognitive Sciences 2020; 22 (1) :61-69
URL: http://icssjournal.ir/article-1-946-fa.html
شایان نوش ابادی ابوالفضل، دولتی محمدعلی، زر عبدالصالح. اثر چندریختی تک نوکلئوتیدی عامل رشد عصبی مشتق شده از مغز بر حافظه دانشجویان. تازه های علوم شناختی. 1399; 22 (1) :61-69

URL: http://icssjournal.ir/article-1-946-fa.html


1- استادیار رفتار حرکتی، گروه علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه جهرم، جهرم، ایران
2- استادیار ژنتیک پزشکی، مرکز تحقیقاتی بیوشیمی و تغذیه در بیماری‌های متابولیک، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کاشان، کاشان، ایران
3- دانشیار فیزیولوژی ورزش، گروه علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران
چکیده:   (2091 مشاهده)
مقدمه: عامل رشد عصبی مشتق شده از مغز (BDNF) یکی از فراوان­ترین عوامل نروتروفیک در مغز فرد بالغ است و با رشد، شکل‌­پذیری سیناپسی، یادگیری، حافظه و تسهیل فرآیندهای شناخنی در ارتباط است. وجود چندریختی Val66met در کدین ۶۶ ژن BDNF، ترشح این پروتئین را دچار اختلال می­کند. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر چندریختی تک­نوکلئوتیدی عامل رشد عصبی مشتق ­شده از مغز بر نمره و بهره­ حافظه بود.
روش کار: صد دانشجوی مرد بومی از دانشگاه­ کاشان (میانگین سنی 20/2±60/21) به صورت تصادفی انتخاب شدند. پس از استخراج DNA ژنومیک، انجام واکنش زنجیره پلی­مراز (PCR) با استفاده از پرایمر رو به ­جلو 5-ACTCTGGAGAGCGTGAAT-3 و پرایمر معکوس 5-ATACTGTCACACACGCTG-3، تایید صحت محصول PCR با استفاده از ژل الکتروفرز 5/1 درصد و در نهایت تعیین توالی با استفاده از آنالیزگر ABI PRISM 7000 Sequencing، تعدادی از آنها فاقد چندریختی Val66met و تعدادی دیگر تحت­تاثیر این چندریختی (حامل متیونین) شناسایی شدند. سپس با استفاده از آزمون حافظه وکسلر، نمره­ و بهره­ حافظه شرکت­‌کنندگان مورد آزمون قرار گرفت. در نهایت داده­‌ها با استفاده از نرم­‌افزارSPSS  تحلیل شد. 
یافته‌­ها: نتایج نشان داد افراد فاقد چندریختی در نمره­ و بهره­ حافظه به صورت معناداری بهتر از حاملان متیونین بودند (001/0P<). بررسی خرده مقیاس‌­های وکسلر نشان داد که این برتری بیشتر متاثر از خرده مقیاس­‌های حافظه­ منطقی و یادگیری تداعی بود.
نتیجه­‌گیری: به ‌طور کلی نتایج نشان از تأثیر چندریختی Val66met بر بهره­ حافظه دارد، به‌ گونه‌ای که وجود این چندریختی در برخی از افراد احتمالاً از طریق اختلال در ترشح BDNF توانایی آنها نسبت افراد فاقد این چندریختی را تضعیف می‌کند.
متن کامل [PDF 1548 kb]   (692 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: علوم اعصاب شناختی
دریافت: 1398/2/30 | پذیرش: 1398/7/22 | انتشار: 1399/3/21

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

Designed & Developed by : Yektaweb