پنجشنبه 14 فروردین 1404
| English
دوره ۱۳، شماره ۳ - ( پاییز ۱۳۹۰ )
جلد ۱۳ شماره ۳ صفحات ۷۴-۶۵ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ahmadi F, Amiri S. Effects of Mental Imagery and Repetition on False Memory. Advances in Cognitive Sciences 2011; 13 (3) :65-74
URL: http://icssjournal.ir/article-1-372-fa.html
URL: http://icssjournal.ir/article-1-372-fa.html
احمدی فاطمه، امیری شعله. اثر تصویرسازی و تکرار بر حافظۀ کاذب. تازه های علوم شناختی. ۱۳۹۰; ۱۳ (۳) :۶۵-۷۴
فاطمه احمدی*۱ 
، شعله امیری۲
، شعله امیری۲
۱- روانشناسی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
۲- دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
۲- دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده: (۲۶۲۱ مشاهده)
هدف: بررسی اثر تصویرسازی ذهنی و تکرار بر حافظۀ کاذب دانش آموزان پایۀ سوم ابتدایی.
روش: پژوهش از نوع آزمایشی (پیش آزمون- پس آزمون) بود. برای بررسی حافظۀ کاذب، ۴۵ دانش آموز پایۀ سوم ابتدایی که با روش نمونه گیری تصادفی خوش های چندمرحله ای انتخاب شده بودند با استفاده از روشی که گنسالویس و پالر (۲۰۰۰) ابداع کرده بودند، مورد آزمون قرار گرفتند.
یافته ها: روش های آماری تحلیل کوواریانس و آزمون t نشان داد که تصویرسازی ذهنی به طور معناداری باعث افزایش میانگین نمره های بازشناسی کاذب شده است (P>۰/۰۱). علاوه بر این، میانگین نمره های بازشناسی کاذب دو گروه کنترل و تکرار در پس آزمون (در مقایسه با پیش آزمون) کاهش چشمگیری داشت. همچنین میانگین نمره های بازشناسی صحیح هر سه گروه(کنترل، تصویرسازی ذهنی و تکرار) در پس آزمون نسبت به پیش آزمون کاهش معناداری نشان داد(P>۰/۰۵).
نتیجه گیری: براساس چارچوب پایش منبع، تصویرسازی ذهنی، نوعی بازنمایی در ذهن ایجاد میکندکه بسیار شبیه بازنمایی مربوط به تصاویر دیده شده است و این افزایش شباهت در بازنمایی ها، مسئول افزایش حافظۀ کاذب برای تصاویر دیده نشده است
روش: پژوهش از نوع آزمایشی (پیش آزمون- پس آزمون) بود. برای بررسی حافظۀ کاذب، ۴۵ دانش آموز پایۀ سوم ابتدایی که با روش نمونه گیری تصادفی خوش های چندمرحله ای انتخاب شده بودند با استفاده از روشی که گنسالویس و پالر (۲۰۰۰) ابداع کرده بودند، مورد آزمون قرار گرفتند.
یافته ها: روش های آماری تحلیل کوواریانس و آزمون t نشان داد که تصویرسازی ذهنی به طور معناداری باعث افزایش میانگین نمره های بازشناسی کاذب شده است (P>۰/۰۱). علاوه بر این، میانگین نمره های بازشناسی کاذب دو گروه کنترل و تکرار در پس آزمون (در مقایسه با پیش آزمون) کاهش چشمگیری داشت. همچنین میانگین نمره های بازشناسی صحیح هر سه گروه(کنترل، تصویرسازی ذهنی و تکرار) در پس آزمون نسبت به پیش آزمون کاهش معناداری نشان داد(P>۰/۰۵).
نتیجه گیری: براساس چارچوب پایش منبع، تصویرسازی ذهنی، نوعی بازنمایی در ذهن ایجاد میکندکه بسیار شبیه بازنمایی مربوط به تصاویر دیده شده است و این افزایش شباهت در بازنمایی ها، مسئول افزایش حافظۀ کاذب برای تصاویر دیده نشده است
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
