جمعه 16 خرداد 1404
| English
دوره 12، شماره 4 - ( زمستان 1389 )
جلد 12 شماره 4 صفحات 77-67 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hashemi Nosrat Abad T, Mahmoud Alilou M, Ne'mati Sougi Tapeh F, Gholam Rostami H A. Comparison of self-regulation of Emotional and Motivational Executive Functions in Subtypes of Attention-Deficit / Hyperactivity Disorder Based on Barkley's Model. Advances in Cognitive Sciences 2011; 12 (4) :67-77
URL: http://icssjournal.ir/article-1-183-fa.html
URL: http://icssjournal.ir/article-1-183-fa.html
هاشمی نصرت‌آباد تورج، محمود علی‌لو مجید، نعمتی سوگی‌تپه فاطمه، غلام رستمی حسین‌علی. مقایسه کارکردهای اجرایی خودتنظیمی هیجان و انگیزش در زیرمجموعه‌های اختلال کمبود توجه – بیشفعالی بر اساس مدل بارکلی. تازه های علوم شناختی. 1389; 12 (4) :67-77
1- دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
2- دانشجوی دکترای روان‌شناسی عمومی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
3- کارشناس ارشد روان‌شناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
2- دانشجوی دکترای روان‌شناسی عمومی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
3- کارشناس ارشد روان‌شناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
چکیده: (4102 مشاهده)
هدف: مقایسۀ کارکردهای اجرایی خودتنظیمی هیجان و انگیزش در زیرمجموعه های اختلال کمبودتوجه- بیشفعالی بر اساس مدل بارکلی.
روش: در این مطالعه علی- مقایسه ای است، ۵۰ دانش آموز پسر۹ تا ۱۱ سالۀ مبتلا به اختلال کمبودتوجه- بیشفعالی با استفاده از پرسشنامۀ علایم مرضی کودکان-۴ (CSI-۴)، مصاحبۀ تشخیصی بالینی و آزمون هوش ریون انتخاب شدند. آزمودنیها به دو گروه ۲۵ نفرۀ مبتلا به نوع بیش فعالی- تکانشگری غالب (ADHD-PHI) و نوع بیتوجهی غالب (ADHD-PI) تقسیم و سپس با آزمون بندر گشتالت، آزمون زمان واکنش تشخیصی و تکالیف محقق ساخته ارزیابی شدند. داده ها به کمک آزمون تحلیل واریانس چند متغیره تحلیل شد.
یافته ها: دو گروه در بازداری رفتاری (P=۰/۰۰۱) و خودتنظیمی هیجان و انگیزش (P=۰/۰۱و P=۰/۰۰۱) تفاوت معنادار داشتند. به عبارتی، عملکرد دانش آموزان مبتلا به کمبود توجه، در بازداری رفتاری و خودتنظیمی هیجان و انگیزش بهتر از گروه بیشفعال بود.
نتیجه گیری: یافته های این پژوهش حاکی از آن است که دو گروه از نظر سبب شناسی از یکدیگر متمایزند. به علاوه، مشخص شد که به دلیل وجود نقص اولیه در بازداری رفتاری، مشکلات و نارسایی های گروه مبتلا به نوع بیش فعالی- تکانشگری غالب در کارکردهای اجرایی بیشتر از گروه مبتلا به نوع بی توجهی غالب است. از این رو، نظریۀ بارکلی در زمینۀ اختلال کمبودتوجه- بیش فعالی تأیید شد.
روش: در این مطالعه علی- مقایسه ای است، ۵۰ دانش آموز پسر۹ تا ۱۱ سالۀ مبتلا به اختلال کمبودتوجه- بیشفعالی با استفاده از پرسشنامۀ علایم مرضی کودکان-۴ (CSI-۴)، مصاحبۀ تشخیصی بالینی و آزمون هوش ریون انتخاب شدند. آزمودنیها به دو گروه ۲۵ نفرۀ مبتلا به نوع بیش فعالی- تکانشگری غالب (ADHD-PHI) و نوع بیتوجهی غالب (ADHD-PI) تقسیم و سپس با آزمون بندر گشتالت، آزمون زمان واکنش تشخیصی و تکالیف محقق ساخته ارزیابی شدند. داده ها به کمک آزمون تحلیل واریانس چند متغیره تحلیل شد.
یافته ها: دو گروه در بازداری رفتاری (P=۰/۰۰۱) و خودتنظیمی هیجان و انگیزش (P=۰/۰۱و P=۰/۰۰۱) تفاوت معنادار داشتند. به عبارتی، عملکرد دانش آموزان مبتلا به کمبود توجه، در بازداری رفتاری و خودتنظیمی هیجان و انگیزش بهتر از گروه بیشفعال بود.
نتیجه گیری: یافته های این پژوهش حاکی از آن است که دو گروه از نظر سبب شناسی از یکدیگر متمایزند. به علاوه، مشخص شد که به دلیل وجود نقص اولیه در بازداری رفتاری، مشکلات و نارسایی های گروه مبتلا به نوع بیش فعالی- تکانشگری غالب در کارکردهای اجرایی بیشتر از گروه مبتلا به نوع بی توجهی غالب است. از این رو، نظریۀ بارکلی در زمینۀ اختلال کمبودتوجه- بیش فعالی تأیید شد.
واژه‌های کلیدی: نظریۀ بارکلی، بیشفعالی- تکانشگری، بیتوجهی غالب، بازداری رفتاری، خودتنظیمی هیجان و انگیزش
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
