جمعه 19 اردیبهشت 1404
| English
دوره 7، شماره 3 - ( پاییز 1384 )
جلد 7 شماره 3 صفحات 64-58 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Esmaeili nasab M, Eskandari H, Borjali A. Comparison of Life Narrative of Depressed and Anxious People With Normal Subjects. Advances in Cognitive Sciences 2005; 7 (3) :58-64
URL: http://icssjournal.ir/article-1-167-fa.html
URL: http://icssjournal.ir/article-1-167-fa.html
اسماعیلی‌نسب مریم، اسکندری حسین، برجعلی احمد. مقایسه روایت‌های زندگی افراد افسرده و مضطرب با افراد عادی. تازه های علوم شناختی. 1384; 7 (3) :58-64
مریم اسماعیلی‌نسب*1 
، حسین اسکندری1 ، احمد برجعلی1
، حسین اسکندری1 ، احمد برجعلی1
1- دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
چکیده: (2801 مشاهده)
هدف: هدف از این پژوهش مقایسه نحوه روایت زندگی توسط افراد افسرده و مضطرب مراجعه‌کننده به درمانگاه‌های بهداشت روان شهر تهران با گروه غیر بالینی بود. «روایت» مفهوم اساسی شخصیت در رویکرد روایت است. در این پژوهش، سه مفهوم عاملیت، مشارکت همدلانه و روایت رهایی‌بخش در روایت‌ها بررسی شد.
روش: در این مطالعه مقطعی – تحلیلی برای انتخاب نمونه (هفت فرد افسرده، پنج فرد مضطرب و پنج فرد غیربالینی که حداقل تحصیلات آنها دیپلم بود و بین ۲۰ تا۴۰ سال داشتند) از آزمون Scl-۹۰-R)) و تشخیص روانشناس یا روانپزشک استفاده گردید. روایت‌ها به شیوه مصاحبه نیمه‌ساختاریافته داستان زندگی مک‌آدامز گردآوری و داده‌ها با استفاده از تحلیل محتوا و تحلیل واریانس یکطرفه بررسی شد.
یافته‌ها: گروه غیربالینی نسبت به گروه مضطرب و گروه اخیر نسبت به گروه افسرده به طور معنی‌داری از روایت‌های رهایی‌بخش بیشتری استفاده کردند. عاملیت در گروه غیربالینی از دو گروه دیگر بیشتر بود و در مشارکت همدلانه تفاوتی بین آنها نبود.
نتیجه‌گیری: وجود تفاوت در روایت‌ها بیانگر آن است که بررسی روایت‌ها می‌تواند به عنوان یک ابزار تشخیصی مورد توجه قرار گیرد. محتوای روایت افراد غیربالینی، رهایی بخش؛ افراد مضطرب، امیدواری نسبی همراه با ابهام (که عاملیت آنها را کاهش می‌داد)؛ و افراد افسرده، ناامیدی و تابع جبر زمان بودن بود.
روش: در این مطالعه مقطعی – تحلیلی برای انتخاب نمونه (هفت فرد افسرده، پنج فرد مضطرب و پنج فرد غیربالینی که حداقل تحصیلات آنها دیپلم بود و بین ۲۰ تا۴۰ سال داشتند) از آزمون Scl-۹۰-R)) و تشخیص روانشناس یا روانپزشک استفاده گردید. روایت‌ها به شیوه مصاحبه نیمه‌ساختاریافته داستان زندگی مک‌آدامز گردآوری و داده‌ها با استفاده از تحلیل محتوا و تحلیل واریانس یکطرفه بررسی شد.
یافته‌ها: گروه غیربالینی نسبت به گروه مضطرب و گروه اخیر نسبت به گروه افسرده به طور معنی‌داری از روایت‌های رهایی‌بخش بیشتری استفاده کردند. عاملیت در گروه غیربالینی از دو گروه دیگر بیشتر بود و در مشارکت همدلانه تفاوتی بین آنها نبود.
نتیجه‌گیری: وجود تفاوت در روایت‌ها بیانگر آن است که بررسی روایت‌ها می‌تواند به عنوان یک ابزار تشخیصی مورد توجه قرار گیرد. محتوای روایت افراد غیربالینی، رهایی بخش؛ افراد مضطرب، امیدواری نسبی همراه با ابهام (که عاملیت آنها را کاهش می‌داد)؛ و افراد افسرده، ناامیدی و تابع جبر زمان بودن بود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
