Ethics code: IR.UI.REC.1396.048 
Clinical trials code: IR.UI.REC.1396.048 
				
				
				
                    
                    
                     
                     
                     
                    
                    
                    
                    
                     Azimi A,  Yazdkhasti F,  Maracy M,  Ebrahimi A. Comparison of the effectiveness of culture-based psychotherapy and cognitive-behavioral therapy on depression and suicidal ideation for the role of brain-derived neurotrophic moderators in adolescent girls.  Advances in Cognitive Sciences 2022; 24 (3) :148-163
URL: 
http://icssjournal.ir/article-1-1363-fa.html   
                    
                    عظیمی اکرم،  یزدخواستی فریبا،  مرآثی محمدرضا،  ابراهیمی امراله. مقایسه اثربخشی روان درمانی مبتنی بر فرهنگ و درمان شناختیرفتاری بر افسردگی و افکار خودکشی باتوجه به نقش تعدیل گر نوروتروفیک مشتق شده از مغز در دختران نوجوان.  تازه های علوم شناختی. 1401; 24 (3) :148-163
URL: http://icssjournal.ir/article-1-1363-fa.html
  
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    1- دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران 
 2- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران 
 3- استاد، گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران 
 4- دانشیار، گروه روانشناسی سلامت، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران 
                    
                    
                    چکیده:       (1949 مشاهده)
                    
                    
                    مقدمه: افسردگی و خودکشی از مشکلات عمده در نظام سلامت در تمام جهان هستند و تحت تاثیر عوامل زیستی، روانی و اجتماعی_فرهنگی میباشند. هدف پژوهش حاضر مقایسه روان درمانی مبتنی بر فرهنگ با درمان شناختی_رفتاری بر افسردگی و افکار خودکشی در دختران نوجوان با توجه به نقش تعدیلگر عامل نوروتروفیک مشتق شده از مغز بود. 
روش کار: پژوهش نیمهآزمایشی (پیشآزمون_پسآزمون، با گروه کنترل) بود. جامعه پژوهشی شامل دانشآموزان دختر 15 ساله شهر اصفهان بودند که به روش خوشهای چند مرحلهای 45 نفر از میان آنان انتخاب شده و به روش تصادفی در 3 گروه درمان شناختی_رفتاری، روان درمانی مبتنی بر فرهنگ و گروه کنترل گمارده شدند. هر دو گروه مداخلاتی شامل 12 جلسه آموزش نوجوانان و 3 جلسه آموزش والدین بود. متغیرها از طریق پرسشنامه افسردگی بک-2، مقیاس چندنگرشی تمایل به خودکشی (اورباخ و همکاران، 1981) و سنجش نمونههای خون بررسی گردیدند. دادهها با استفاده از نرمافزارSPSS-24  و آزمون کوواریانس چند متغیره تحلیل شدند.
یافتهها: اثربخشی هر دو مداخله بر عامل نوروتروفیک مشتق شده از مغز در خون افراد به عنوان متغیر وابسته معنادار نبود و همچنین عامل نوروتروفیک مشتق شده از مغز در خون اثرات هیچ یک از دو مداخله متغیرهای وابسته را تعدیل نکرد (05/0≤P). اثربخشی هر دو مداخله بر کاهش میزان افسردگی و نیز کاهش افکار خودکشی معنادار بود اما تفاوت اثربخشی دو گروه بر میزان افسردگی معنادار نبود (05/0≤P).
نتیجهگیری: تعامل عامل نوروتروفیک مشتق شده از مغز با مداخلات روانشناختی؛ ممکن است تحت تاثیر متغیرهایی باشد که هنوز شناسایی نشده و نیز روان درمانی مبتنی بر فرهنگ در مقایسه با درمان استاندارد شناختی_رفتاری، اثربخشی خوب و قابل توجهی بر افسردگی و افکار خودکشی در دختران نوجوان داشت.
                     
                    
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
پژوهشي اصیل |
                    موضوع مقاله: 
                    
روان شناسی شناختی  دریافت: 1400/9/1 | پذیرش: 1401/4/28 | انتشار: 1401/8/24