خشونت خانگی نوع خاصی از خشونت است که در سطح خانواده اعمال و منجر به آسیب یا رنج جسمی، روانی و جنسی می‌شود. هدف این پژوهش، مقایسه اثربخشی درمان‌های شناختی رفتاری(CBT) و هیجان مدار(EFT) بر احساس تنهایی در زنان متأهل قربانی خشونت خانگی بود. روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون، پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان قربانی خشونت خانگی مراجعه کننده به مراکز مشاوره تهران در سال 1398 بودند. جهت نمونه گیری از بین مراکز مشاوره شهر تهران دو مرکز به صورت تصادفی انتخاب شد و از بین مراجعین آنها به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. بعد از انتخاب نمونه‌های واجد شرایط و گزینش تصادفی آنها در گروه‌های آزمایشی و کنترل (هر گروه 20 نفر)، گروه‌های آزمایشی تحت درمان شناختی رفتاری(CBT) (8 جلسه 90 دقیقه‌ای) و درمان هیجان مدار(EFT) (8 جلسه 90 دقیقه‌ای) قرار گرفتند؛ گروه کنترل در لیست انتظار درمان قرار گرفت. بمنظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه‌‌های خشونت خانگی حاج یحیی و احساس تنهایی Ditommasso, Brannen & Best استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد، هر دو درمان‌های شناختی رفتاری(CBT) و هیجان مدار(EFT) بر کاهش احساس تنهایی در زنان متأهل قربانی خشونت خانگی اثربخش بودند و این اثر در طول زمان تداوم داشت (0.01p<) و بین اثربخشی و تداوم اثر درمان‌های شناختی رفتاری(CBT) و هیجان مدار(EFT) بر کاهش احساس تنهایی در زنان متأهل قربانی خشونت خانگی، تفاوت معناداری وجود نداشت (0.05p>). بنابراین با استفاده از این روش‌های درمانی می‌توان سلامت روانی زنان متأهل قربانی خشونت خانگی را بهبود بخشید و به کارگیری این روش‌ها توسط مشاوران و روانشناسان در دادگستری ها، اداره زندان ها، کمیته امداد امام خمینی^(ره) و انجمن اولیا و مربیان در آموزش و پرورش توصیه می‌شود. پیشنهاد می‌شود

واژه‌های کلیدی: درمان شناختی رفتاری(CBT)، درمان هیجان مدار(EFT)، احساس تنهایی، خشونت خانگی

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---