Ekhtiari H, Dezfoli A, Karamati M M, Safaie H, Looks K, Mokri A. Analysis of Behavior of Drug Addicts in Lowa Gambling Task Using Reinforcement Learning Model. Advances in Cognitive Sciences 2010; 12 (2) :15-28
URL:
http://icssjournal.ir/article-1-90-fa.html
اختیاری حامد، دزفولی امیر، کرامتی محمدمهدی، صفایی هومن، لوکس کارو، مکری آذرخش. تحلیل رفتار معتادان در آزمون قمار آیوا با استفاده از مدل یادگیری تقویتی. تازه های علوم شناختی. 1389; 12 (2) :15-28
URL: http://icssjournal.ir/article-1-90-fa.html
1- مرکز ملی مطالعات اعتیاد ایران، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
2- دانشکده برق و کامپیوتر، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
3- دانشکدۀ مدیریت و اقتصاد، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران.
چکیده: (3442 مشاهده)
هدف: هدف این پژوهش، بررسی اختلالات تصمیم گیری معتادان به مواد افیونی، در شرایط مخاطرهآمیز، با استفاده از روش مدلسازی شناختی است.
روش: در این پژوهش، ابتدا نظام تصمیم گیری آزمودنیها (گروه شاهد و گروه معتادان درمانجو)، با استفاده از نسخۀ فارسی آزمون قمار آیوا بررسی و سپس، یافته های آزمون با استفاده از مدلسازی شناختی تحلیل شد. در این راستا و بر اساس یادگیری تقویتی و شرایط آزمون قمار، مدلهای مختلف تصمیمگیری در شرایط مخاطرهآمیزِ آزمون قمار طراحی شد. در مرحلۀ بعد، مدلها در محیط آزمون قمار شبیه سازی و جداگانه بر داده های هر دو گروه برازش داده شدند. سپس، مدلی که مطابقت بیشتری با رفتار آزمودنی های آن گروه داشت، مشخص شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که هر دو گروه معتادان درمانجو (۲۱۷=n) و شاهد (۱۳۰=n) عملکرد ضعیفی در آزمون داشتند (امتیاز خالص کمتر از ۱۰). علاوه بر آن، عملکرد گروه معتاد ضعیفتر از گروه شاهد بود (P<۰/۰۷). نتایج مدلسازی نشان میدهد که مدل بهینۀ هر دو گروه مدلی است که در ارزیابی انتخابهای مختلف فقط به تعداد دفعات دریافت پاداش و زیان (و نه مقادیر آنها) توجه میکرد. روش تحلیل حساسیت آشکار کرد که مدل بهینه برای گروه معتاد، علاوه بر توجه صرف به تعداد دفعات پاداش و زیان، بیشتر از گروه شاهد تحت تأثیر آسیبگریزی قرار دارد.
نتیجه گیری: نتایج فوق گویای آن است که علت کم بودن امتیاز کسب شده در هر دو گروه، نادیده گرفتن اندازۀ پاداش و زیان و توجه به دفعات آن است. ضمن این که، دلیل پایین بودن بازده گروه معتاد نسبت به گروه شاهد، عدم تعادل آسیبگریزی و پاداشجویی و گرایش به سمت آسیبگریزی است. این گرایش به آسیب گریزی میتواند بر شرایط خاص معتادان درمانجو منطبق باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1388/12/1 | پذیرش: 1389/2/1 | انتشار: 1389/4/1