دوشنبه 10 دی 1403
| English
دوره 18، شماره 1 - ( بهار 1395 )
جلد 18 شماره 1 صفحات 21-14 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Roshandel Rad M, Nazari M A, Vahedi S. Developmental Study on Time Perception in 7-12 Year-old Children and the Corresponding Role of Attention. Advances in Cognitive Sciences 2016; 18 (1) :14-21
URL: http://icssjournal.ir/article-1-405-fa.html
URL: http://icssjournal.ir/article-1-405-fa.html
روشندل راد محبوبه، نظری محمد علی، واحدی شهرام. بررسی تحولی ادراک زمان در کودکان 7 تا 12 ساله و تعیین نقش توجه در آن. تازه های علوم شناختی. 1395; 18 (1) :14-21
1- دانشگاه گیلان، بیمارستان شفا، گیلان، ایران.
2- گروه روانشناسی، آزمایشگاه علوم اعصاب شناختی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
3- دانشگاه تبریز، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، تبریز، ایران.
2- گروه روانشناسی، آزمایشگاه علوم اعصاب شناختی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
3- دانشگاه تبریز، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، تبریز، ایران.
چکیده: (3539 مشاهده)
هدف: مطالعات مختلف نشان داده اند که عوامل متعدد بر مدت زمان ادراک شده در کودکان اثر میگذارند. در این مطالعه، به بررسی تحولی ادراک زمان در کودکان هفت تا ۱۲ ساله و نقش توجه در آن پرداخته شده است.
روش: ۱۲۰ نفر از دانش آموزان مقطع ابتدایی مدارس شهر رشت (پایه ی اول تا ششم) به طور خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، از دو آزمون رایانه ای شامل آزمون عملکرد مداوم کانرز (CPT) و آزمون بازتولید زمانی استفاده شد. داده ها با آزمون تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا) و تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکوا) تحلیل شد.
یافته ها: ادراک زمان کودکان پایه های مختلف تحصیلی در تکلیف کوتاه مدت، از نظر آماری تفاوت معناداری نداشت، اما در تکلیف بلندمدت تفاوت معنادار بود. به عبارت دیگر، زمان بازتولید شده در بازه های زمانی بلندمدت بهزمان مورد انتظار (زمان استاندارد) نزدیکتر بودکه نشان میدهد با افزایش سن، ادراک بازه های زمانی بلندمدت (و نه کوتاه مدت) بهبود مییابد. در تحلیل مانکووا، با ورود شاخص های توجه ( شامل پاسخ های درست، تعداد پاسخ های اعلان کاذب، خطای حذف، زمان واکنش و تغییرپذیری) به عنوان متغیر کوواریانس، ادراک زمان کودکان پایه های مختلف تحصیلی در تکلیف بلندمدت، از نظر آماری تفاوت معناداری نداشت.
نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان دادکه با افزایش سن و بهبود توانایی کنترل توجه در سنین بالاتر، زمان بازتولید شده به زمان فیزیکی نزدیکتر شده و بنابرین ادراک بازه های زمانی بلندمدت در کودکان بهبود مییابد.
روش: ۱۲۰ نفر از دانش آموزان مقطع ابتدایی مدارس شهر رشت (پایه ی اول تا ششم) به طور خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، از دو آزمون رایانه ای شامل آزمون عملکرد مداوم کانرز (CPT) و آزمون بازتولید زمانی استفاده شد. داده ها با آزمون تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا) و تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکوا) تحلیل شد.
یافته ها: ادراک زمان کودکان پایه های مختلف تحصیلی در تکلیف کوتاه مدت، از نظر آماری تفاوت معناداری نداشت، اما در تکلیف بلندمدت تفاوت معنادار بود. به عبارت دیگر، زمان بازتولید شده در بازه های زمانی بلندمدت بهزمان مورد انتظار (زمان استاندارد) نزدیکتر بودکه نشان میدهد با افزایش سن، ادراک بازه های زمانی بلندمدت (و نه کوتاه مدت) بهبود مییابد. در تحلیل مانکووا، با ورود شاخص های توجه ( شامل پاسخ های درست، تعداد پاسخ های اعلان کاذب، خطای حذف، زمان واکنش و تغییرپذیری) به عنوان متغیر کوواریانس، ادراک زمان کودکان پایه های مختلف تحصیلی در تکلیف بلندمدت، از نظر آماری تفاوت معناداری نداشت.
نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان دادکه با افزایش سن و بهبود توانایی کنترل توجه در سنین بالاتر، زمان بازتولید شده به زمان فیزیکی نزدیکتر شده و بنابرین ادراک بازه های زمانی بلندمدت در کودکان بهبود مییابد.
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1393/8/20 | پذیرش: 1394/4/10 | انتشار: 1395/3/1
دریافت: 1393/8/20 | پذیرش: 1394/4/10 | انتشار: 1395/3/1
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
