چهارشنبه 12 آذر 1404
| English
Hanin Mahmood1 
، هادی پرهون*1 ، کامران یزدانبخش1
، هادی پرهون*1 ، کامران یزدانبخش1
1- دانشگاه رازی
چکیده: (78 مشاهده)
چکیده
مقدمه: کیفیت زندگی بهعنوان شاخصی مهم از سلامت روان و رفاه عمومی، در سالهای اخیر توجه بسیاری از پژوهشگران را به خود جلب کرده است. این مفهوم، ارزیابی فرد از ابعاد مختلف زندگی شامل جنبههای جسمی، روانی، اجتماعی و محیطی را دربر میگیرد و در میان دانشجویان با چالشهایی چون فشار تحصیلی و تغییرات اجتماعی همراه است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه کارکردهای اجرایی با کیفیت زندگی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان با نقش میانجی انعطافپذیری روانشناختی انجام شد.
روش کار: در قالب پارادایم اثباتگرایی، با رویکرد کمی و در چارچوب یک طرح همبستگی از نوع مدل آزمایی معادلات ساختاری از بین دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشگاه رازی در سال تحصیلی 1403-1402 با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس 300 نفر انتخاب شدند. مقیاسهای ارزیابی کارکردهای اجرایی Holst و Thorell (2018)، پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (WHOQOL-BREF) و پرسشنامه انعطافپذیری روانشناختیBond و همکاران، (2011) جهت گردآوری یافتهها مورداستفاده قرار گرفت. یافتهها در چارچوب مدلسازی معادلات ساختاری و با استفاده از نرمافزارهای SPSS-28 و SmartPLS-4 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج به دست آمده از مدلسازی معادلات ساختاری حاکی از تأثیر معنادار حافظه کاری و کنترل بازداری بر کیفیت زندگی دانشجویان(01/0>P=) و پیشرفت تحصیلی (01/0>P=) آن ها بود. بدینسان، در تأثیر کارکرد های اجرایی بر کیفیت زندگی دانشجویان در مدل مفهومی مطالعه حاضر انعطاف پذیری روان شناختی نقش میانجی کامل و در تأثیر کارکرد های اجرایی بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان نقش میانجی جزئی داشت.
نتیجه گیری: در مجموع میتوان چنین نتیجهگیری کرد که تأثیر مستقیم و غیرمستقیم کارکرد های اجرایی بر کیفیت زندگی دانشجویان با افزایش سطح انعطاف پذیری روان شناختی به طور معناداری تشدید خواهد شد. انعطاف پذیری روان شناختی در دانشجویان یک عامل محافظتکننده بین کارکرد های اجرایی و کیفیت زندگی است.
مقدمه: کیفیت زندگی بهعنوان شاخصی مهم از سلامت روان و رفاه عمومی، در سالهای اخیر توجه بسیاری از پژوهشگران را به خود جلب کرده است. این مفهوم، ارزیابی فرد از ابعاد مختلف زندگی شامل جنبههای جسمی، روانی، اجتماعی و محیطی را دربر میگیرد و در میان دانشجویان با چالشهایی چون فشار تحصیلی و تغییرات اجتماعی همراه است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه کارکردهای اجرایی با کیفیت زندگی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان با نقش میانجی انعطافپذیری روانشناختی انجام شد.
روش کار: در قالب پارادایم اثباتگرایی، با رویکرد کمی و در چارچوب یک طرح همبستگی از نوع مدل آزمایی معادلات ساختاری از بین دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشگاه رازی در سال تحصیلی 1403-1402 با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس 300 نفر انتخاب شدند. مقیاسهای ارزیابی کارکردهای اجرایی Holst و Thorell (2018)، پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (WHOQOL-BREF) و پرسشنامه انعطافپذیری روانشناختیBond و همکاران، (2011) جهت گردآوری یافتهها مورداستفاده قرار گرفت. یافتهها در چارچوب مدلسازی معادلات ساختاری و با استفاده از نرمافزارهای SPSS-28 و SmartPLS-4 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج به دست آمده از مدلسازی معادلات ساختاری حاکی از تأثیر معنادار حافظه کاری و کنترل بازداری بر کیفیت زندگی دانشجویان(01/0>P=) و پیشرفت تحصیلی (01/0>P=) آن ها بود. بدینسان، در تأثیر کارکرد های اجرایی بر کیفیت زندگی دانشجویان در مدل مفهومی مطالعه حاضر انعطاف پذیری روان شناختی نقش میانجی کامل و در تأثیر کارکرد های اجرایی بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان نقش میانجی جزئی داشت.
نتیجه گیری: در مجموع میتوان چنین نتیجهگیری کرد که تأثیر مستقیم و غیرمستقیم کارکرد های اجرایی بر کیفیت زندگی دانشجویان با افزایش سطح انعطاف پذیری روان شناختی به طور معناداری تشدید خواهد شد. انعطاف پذیری روان شناختی در دانشجویان یک عامل محافظتکننده بین کارکرد های اجرایی و کیفیت زندگی است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
