چهارشنبه 13 فروردین 1404
| English
Ethics code: IR.IUMS.REC.1399.326
1- دانشگاه شهید بهشتی
2- دانشگاه خوارزمی و موسسه عالی علوم شناختی
3- دانشگاه تهران
4- موسسه عالی علوم شناختی
5- امپریال کالج لندن
2- دانشگاه خوارزمی و موسسه عالی علوم شناختی
3- دانشگاه تهران
4- موسسه عالی علوم شناختی
5- امپریال کالج لندن
چکیده: (39 مشاهده)
چکیده :
مقدمه: این مطالعه به بررسی اثرات درمان دلبستگی به خود بر دینامیک شبکه پاداش مغز، به‌ویژه در مناطق مخطط شکمی و قشر پیش‌پیشانی در افراد مبتلا به افسردگی اساسی می‌پردازد. افسردگی اساسی با اختلال در پردازش عاطفی و شناختی همراه است که منجر به سوگیری نسبت به احساسات منفی و دشواری در شناسایی احساسات مثبت می‌شود.از طرفی مشکلات دلبستگی، به‌ویژه دلبستگی ناایمن، با خطر بالای افسردگی مرتبط هستند.
روش کار: در این مطالعه، ۲۰ بیمار مبتلا به افسردگی اساسی تحت درمان دلبستگی به خود قرار گرفتند. داده‌های fMRI این افراد در سه مرحله: قبل از درمان، بلافاصله پس از درمان، و ۳ ماه بعد از اتمام درمان در حین انجام تکلیف پردازش عاطفی چهره (شادی، غم و ترس) جمع‌آوری شد. با استفاده از مدل‌سازی علی پویا و تحلیل بیزی تجربی، تغییرات در اتصالات مؤثر شبکه پاداش مغز مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: یافته‌ها نشان داد که پیش از درمان، پردازش عاطفی عمدتاً توسط هسته جداری انجام می‌شد. پس از درمان، افزایش اتصال بین هسته جداری وقشر پیشانی مشاهده شد که نشان‌دهنده بهبود تنظیم پاسخ‌های عاطفی و تاب‌آوری عاطفی است. این تغییرات بیانگر سازماندهی مجدد مدارهای عصبی پس از درمان بود.
نتایج: نتایج این مطالعه شواهد جدیدی در مورد نقش شبکه پاداش مغز در درمان افسردگی ارائه می‌دهد و می‌تواند به توسعه روش‌های درمانی هدفمند و شخصی‌سازی‌شده برای افراد مبتلا به افسردگی اساسی کمک کند.
مقدمه: این مطالعه به بررسی اثرات درمان دلبستگی به خود بر دینامیک شبکه پاداش مغز، به‌ویژه در مناطق مخطط شکمی و قشر پیش‌پیشانی در افراد مبتلا به افسردگی اساسی می‌پردازد. افسردگی اساسی با اختلال در پردازش عاطفی و شناختی همراه است که منجر به سوگیری نسبت به احساسات منفی و دشواری در شناسایی احساسات مثبت می‌شود.از طرفی مشکلات دلبستگی، به‌ویژه دلبستگی ناایمن، با خطر بالای افسردگی مرتبط هستند.
روش کار: در این مطالعه، ۲۰ بیمار مبتلا به افسردگی اساسی تحت درمان دلبستگی به خود قرار گرفتند. داده‌های fMRI این افراد در سه مرحله: قبل از درمان، بلافاصله پس از درمان، و ۳ ماه بعد از اتمام درمان در حین انجام تکلیف پردازش عاطفی چهره (شادی، غم و ترس) جمع‌آوری شد. با استفاده از مدل‌سازی علی پویا و تحلیل بیزی تجربی، تغییرات در اتصالات مؤثر شبکه پاداش مغز مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: یافته‌ها نشان داد که پیش از درمان، پردازش عاطفی عمدتاً توسط هسته جداری انجام می‌شد. پس از درمان، افزایش اتصال بین هسته جداری وقشر پیشانی مشاهده شد که نشان‌دهنده بهبود تنظیم پاسخ‌های عاطفی و تاب‌آوری عاطفی است. این تغییرات بیانگر سازماندهی مجدد مدارهای عصبی پس از درمان بود.
نتایج: نتایج این مطالعه شواهد جدیدی در مورد نقش شبکه پاداش مغز در درمان افسردگی ارائه می‌دهد و می‌تواند به توسعه روش‌های درمانی هدفمند و شخصی‌سازی‌شده برای افراد مبتلا به افسردگی اساسی کمک کند.
واژه‌های کلیدی: اختلال افسردگی اساسی، درمان دلبستگی به خود، شبکه پاداش مغز، مدل‌سازی علی پویا، تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
مدل سازی شناختی، پردازش سیگنال و تصویربرداری مغز
دریافت: 1403/10/22 | پذیرش: 1403/12/12 | انتشار: 1403/12/23
دریافت: 1403/10/22 | پذیرش: 1403/12/12 | انتشار: 1403/12/23
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
