بهار                   برگشت به فهرست مقالات | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (32 مشاهده)
مقدمه: پژوهش حاضر به بررسی میزان درک استعاره‌های متداول (آشنا) و استعاره‌های نوپدید (ناآشنا) با دو محتوای هیجانی و غیرهیجانی در میان نمونه‌ای از کودکان فارسی‌زبان عادی و سالم 4 تا 12 سال می‌پردازد.
روش کار: مطالعه حاضر، در زمینه میزان و نحوه گسترش درک استعاره‌های مفهومی در سنین مختلف کودکی (به‌ویژه در کودکان پیش‌دبستانی و دبستانی) طراحی شده است. در این بررسی، 113 کودک فارسی‌زبان سالم از سنین 4 تا 12 سال بدون هیچ‌گونه اختلال زبانی، شنوایی و ذهنی، شرکت کرده و همه شرکت‌کنندگان راست‌دست بودند. شرکت‌کنندگان در این پژوهش، از طریق پاسخ به پرسش‌نامه‌های شامل سوال‌های چندگزینه‌ای (32 سوال) و سوال‌های تشریحی (8 سوال) در چهار گروه استعاره‌های متداول هیجانی، استعاره‌های متداول غیرهیجانی، استعاره‌های نوپدید هیجانی و استعاره‌های نوپدید غیرهیجانی در یک جلسه مورد ارزیابی قرار گرفتند.
یافته‌ها: پس از تحلیل داده‌های آماری حاصل از آزمون‌ها، در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی و تجزیه و تحلیل شاخص‌های توصیفی و استنباطی، نتایج نشان دادند که کودکان فارسی‌زبان از سنین 4 سالگی (و یا حتی قبل از آن)، درک مفاهیم انتزاعی و استعاره‌های مفهومی را آغاز می‌کنند. همچنین، کودکان با سنین بالاتر، بیان‌های استعاره‌ای پیچیده‌تر را بهتر و بیشتر از کودکان با سنین پایین‌تر درک کردند. نتایج تجربی پژوهش نشان دادند که بر اساس آزمون‌های طراحی شده این طرح، تفاوت قابل توجهی در درک انواع استعاره‌های متداول هیجانی، متداول غیرهیجانی، نوپدید هیجانی و نوپدید غیرهیجانی در میان کودکان 4 تا 12 سال فارسی‌زبان وجود ندارد.
نتیجه‌گیری: بنابر نتایج این پژوهش، توانایی درک استعاره در کودکان، روند رشدی دارد و با افزایش سن کودک، میزان توانایی درک استعاره هم در آن‌ها افزایش یافته و همچنین در درک کودکان فارسی‌زبان در استعاره‌های دارای بار هیجانی و بدون بار هیجانی در دو نوع متداول و نوپدید تفاوت قابل توجهی وجود ندارد.
 
     
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: فلسفه ذهن و زبان شناسی شناختی
دریافت: 1403/3/25 | پذیرش: 1403/5/25

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.