دوره 7، شماره 3 - ( پاییز 1384 )
جلد 7 شماره 3 صفحات 70-65 |
برگشت به فهرست نسخه ها
ماریا مطلق* 
1، جواد علاقبندراد2 ، زهرا شهریور3 ، ّّّفریبا عربگل4 ، محمدعلی صاحبی1
1، جواد علاقبندراد2 ، زهرا شهریور3 ، ّّّفریبا عربگل4 ، محمدعلی صاحبی1
1- دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
2- گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهرن، ایران.
3- گروه روانپزشکی و مرکز تحقیقات روانپزشکی و روانشناسی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
4- گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
2- گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهرن، ایران.
3- گروه روانپزشکی و مرکز تحقیقات روانپزشکی و روانشناسی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
4- گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
چکیده: (2572 مشاهده)
هدف: هدف مطالعه حاضر، بررسی فراوانی و شدت علائم اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و بررسی عوامل خطر در ایجاد این اختلال در کودکان و نوجوانان کمتر از ۱۸ سال در معرض زلزله بود.
روش: این مطالعه مقطعی- تحلیلی روی ۴۸ کودک و نوجوان کمتر از ۱۸ سال که در فاصله هفته سوم تا چهارم پس از زلزله بم به کلینیک صحرایی مستقر در منطقه مراجعه کرده بودند، انجام شد. ابزارهای مورد استفاده در این مطالعه پرسشنامه‌های CPSS)) و (STEPP) بود.
یافته‌ها: شیوع اختلال استرس پس از سانحه در گروه سنی کمتر از هفت سال، هفت تا ۱۲ سال و ۱۳ تا ۱۸ سال به ترتیب ۸۵%، ۷۴/۱% و ۸۴/۶% بود. در گروه سنی ۱۳ تا ۱۸ سال فراوانی هر دسته علایم اختلال کمتر از گروه هفت تا ۱۲ سال بود. در گروه بالای هفت سال ناآگاهی از محل والدین، ترس از مرگ در کودک و احساس ناتوانی والد با تشخیص (PTSD( ارتباط معنی‌داری داشت.
نتیجه‌گیری: فراوانی و شدت علائم PTSD)) در گروه‌های سنی مختلف کودکان و نوجوانان، متفاوت است. بنابراین به‌نظر می‌رسد برای تشخیص این اختلال در کودکان و نوجوانان استفاده از ابزارهای تشخیصی دقیق‌تر ضروری باشد.
روش: این مطالعه مقطعی- تحلیلی روی ۴۸ کودک و نوجوان کمتر از ۱۸ سال که در فاصله هفته سوم تا چهارم پس از زلزله بم به کلینیک صحرایی مستقر در منطقه مراجعه کرده بودند، انجام شد. ابزارهای مورد استفاده در این مطالعه پرسشنامه‌های CPSS)) و (STEPP) بود.
یافته‌ها: شیوع اختلال استرس پس از سانحه در گروه سنی کمتر از هفت سال، هفت تا ۱۲ سال و ۱۳ تا ۱۸ سال به ترتیب ۸۵%، ۷۴/۱% و ۸۴/۶% بود. در گروه سنی ۱۳ تا ۱۸ سال فراوانی هر دسته علایم اختلال کمتر از گروه هفت تا ۱۲ سال بود. در گروه بالای هفت سال ناآگاهی از محل والدین، ترس از مرگ در کودک و احساس ناتوانی والد با تشخیص (PTSD( ارتباط معنی‌داری داشت.
نتیجه‌گیری: فراوانی و شدت علائم PTSD)) در گروه‌های سنی مختلف کودکان و نوجوانان، متفاوت است. بنابراین به‌نظر می‌رسد برای تشخیص این اختلال در کودکان و نوجوانان استفاده از ابزارهای تشخیصی دقیق‌تر ضروری باشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |