1- دانشگاه تعلیم و تربیه کابل
چکیده: (42 مشاهده)
چکیده
زمینه: افغانستان شاید تنها کشوری است که هیچ سیستم شناسایی، درمانی و مراقبتی از کودکان طیف اوتیسم ندارد. بنابراین هدف اصلی تحقیق حاضر، بررسی تاثیرات تمرینات بینایی بر توانایی حرکی کودکان طیف اوتیسم در شهر کابل است.
روش کار: تحقیق حاضر از نوع کمی و نیمه تجربی بوده، که با روش میدانی اجراء شده است. جامعه آماری تحقیق کودکان طیف اوتیسم شهر کابل بوده که با روش نمونه‌گیری هدف‌مند و در دسترس 14 کودک بین 6 تا 12 ساله که بر اساس مصاحبه تشخیصی اوتیسم- تجدید نظر شده ADI-R به دو گروه پیش آزمون و پس‌آزمون انتخاب و به مدت 6 هفته و جلسه 30 دقیقه‌ای مورد مطالعه قرار گرفتند. از ابزارهای آزمون لک‌لک اصلاح شده، آزمون راه‌رفتن پاشنه به پنجه و آزﻣﻮن ﺣﺮﮐﺘﯽ دﺳﺖ و اﻧﮕﺸﺘﺎن ﭘﺮدو برای سنجش توانایی حرکتی استفاده شد و در نهایت دادها با نرم افزار SPSS نسخه 26 تجزیه و تحلیل گردید.
یافته: یافته‌های نشان داد که، تمرینات بینایی بر توانایی حرکتی کودکان طیف اوتیسم در تعادل ایستا، تعادل پویا و در حرکت انگشتان تاثیرات مثبت و معنادار داشته است (05/0>p).
نتیجه‌گیری: کودکان طیف اوتیسم در افغانستان از محروم‌ترین کودکان طیف اوتیسم در دنیا هستند که هیچ برنامه و نهادی برای شناسایی، درمان، مراقبت و حمایت از آن‌ها وجود ندارد. بنابراین، دست‌کم می‌توان با مداخلات و تمرینات جانبی به توانایی، سازگاری و هماهنگی اعضای بدن آن‌ها کمک کرد.
زمینه: افغانستان شاید تنها کشوری است که هیچ سیستم شناسایی، درمانی و مراقبتی از کودکان طیف اوتیسم ندارد. بنابراین هدف اصلی تحقیق حاضر، بررسی تاثیرات تمرینات بینایی بر توانایی حرکی کودکان طیف اوتیسم در شهر کابل است.
روش کار: تحقیق حاضر از نوع کمی و نیمه تجربی بوده، که با روش میدانی اجراء شده است. جامعه آماری تحقیق کودکان طیف اوتیسم شهر کابل بوده که با روش نمونه‌گیری هدف‌مند و در دسترس 14 کودک بین 6 تا 12 ساله که بر اساس مصاحبه تشخیصی اوتیسم- تجدید نظر شده ADI-R به دو گروه پیش آزمون و پس‌آزمون انتخاب و به مدت 6 هفته و جلسه 30 دقیقه‌ای مورد مطالعه قرار گرفتند. از ابزارهای آزمون لک‌لک اصلاح شده، آزمون راه‌رفتن پاشنه به پنجه و آزﻣﻮن ﺣﺮﮐﺘﯽ دﺳﺖ و اﻧﮕﺸﺘﺎن ﭘﺮدو برای سنجش توانایی حرکتی استفاده شد و در نهایت دادها با نرم افزار SPSS نسخه 26 تجزیه و تحلیل گردید.
یافته: یافته‌های نشان داد که، تمرینات بینایی بر توانایی حرکتی کودکان طیف اوتیسم در تعادل ایستا، تعادل پویا و در حرکت انگشتان تاثیرات مثبت و معنادار داشته است (05/0>p).
نتیجه‌گیری: کودکان طیف اوتیسم در افغانستان از محروم‌ترین کودکان طیف اوتیسم در دنیا هستند که هیچ برنامه و نهادی برای شناسایی، درمان، مراقبت و حمایت از آن‌ها وجود ندارد. بنابراین، دست‌کم می‌توان با مداخلات و تمرینات جانبی به توانایی، سازگاری و هماهنگی اعضای بدن آن‌ها کمک کرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |