دوره 24، شماره 1 - ( بهار 1401 )
جلد 24 شماره 1 صفحات 97-84 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
2- دانشیار گروه آموزشی علوم تربیتی آموزش و پرورش کودکان استثنایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
2- دانشیار گروه آموزشی علوم تربیتی آموزش و پرورش کودکان استثنایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
چکیده: (1215 مشاهده)
مقدمه: سیستم توجه را میتوان به شبکههای هشدار، جهتگیری و کنترل اجرایی تقسیم کرد. رواسازی ابزارهای اندازهگیری توجه حائز اهمیت است. هدف از پژوهش حاضر بررسی ویژگیهای روانسنجی آزمون شبکه توجه بزرگسالان و کودکان بود.
روش کار: شرکتکنندگان در مطالعه حاضر شامل 184 کودک (9-6) سال و 184 بزرگسال (44-20) سال بودند که با استفاده از روش تصادفی خوشهای چند مرحلهای انتخاب و آزمون شبکه توجه را تکمیل کردند. برای تحلیل اعتبار از آلفای کرونباخ و برای مقایسه گروهها از آزمونهای تیمستقل، یومنویتنی و تحلیل واریانس یکراهه به وسیله نرمافزار SPSS-24 استفاده شد.
یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که ضریب آلفای کرونباخ برای آزمون شبکه توجه کل بزرگسالان (88/0) و ابعاد آن یعنی بعد هشدار (80/0)، بعد جهتگیری (79/0) و بعد کنترل اجرایی (84/0) بود. همچنین آلفای کرونباخ برای کل آزمون کودکان (82/0) و برای هر کدام از خرده مقیاسها شامل هشدار (70/0)، جهتگیری (70/0) و کنترل اجرایی (76/0) به دست آمد. تفاوت معناداری در نمرات آزمون توجه کودکان در سه بعد هشدار، جهتیابی و کنترل اجرایی بین دختران و پسران و مردان و زنان مشاهده نشد. بین نمرات آزمون شبکه توجه کودکان در بعد جهتیابی و کنترل اجرایی در گروههای سنی مختلف تفاوت معناداری وجود نداشت؛ اما در بعد هشدار و آزمون شبکه توجه کل بین گروههای سنی مختلف تفاوت معناداری وجود داشت.
نتیجهگیری: بر اساس این یافتهها میتوان چنین عنوان کرد که آزمون شبکه توجه بزرگسالان و کودکان در جامعه ایرانی از اعتبار قابل قبولی برخوردار است و میتوان از آن به عنوان ابزاری در جهت اهداف تشخیصی، بالینی و پژوهشی استفاده کرد.
روش کار: شرکتکنندگان در مطالعه حاضر شامل 184 کودک (9-6) سال و 184 بزرگسال (44-20) سال بودند که با استفاده از روش تصادفی خوشهای چند مرحلهای انتخاب و آزمون شبکه توجه را تکمیل کردند. برای تحلیل اعتبار از آلفای کرونباخ و برای مقایسه گروهها از آزمونهای تیمستقل، یومنویتنی و تحلیل واریانس یکراهه به وسیله نرمافزار SPSS-24 استفاده شد.
یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که ضریب آلفای کرونباخ برای آزمون شبکه توجه کل بزرگسالان (88/0) و ابعاد آن یعنی بعد هشدار (80/0)، بعد جهتگیری (79/0) و بعد کنترل اجرایی (84/0) بود. همچنین آلفای کرونباخ برای کل آزمون کودکان (82/0) و برای هر کدام از خرده مقیاسها شامل هشدار (70/0)، جهتگیری (70/0) و کنترل اجرایی (76/0) به دست آمد. تفاوت معناداری در نمرات آزمون توجه کودکان در سه بعد هشدار، جهتیابی و کنترل اجرایی بین دختران و پسران و مردان و زنان مشاهده نشد. بین نمرات آزمون شبکه توجه کودکان در بعد جهتیابی و کنترل اجرایی در گروههای سنی مختلف تفاوت معناداری وجود نداشت؛ اما در بعد هشدار و آزمون شبکه توجه کل بین گروههای سنی مختلف تفاوت معناداری وجود داشت.
نتیجهگیری: بر اساس این یافتهها میتوان چنین عنوان کرد که آزمون شبکه توجه بزرگسالان و کودکان در جامعه ایرانی از اعتبار قابل قبولی برخوردار است و میتوان از آن به عنوان ابزاری در جهت اهداف تشخیصی، بالینی و پژوهشی استفاده کرد.
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
روان شناسی شناختی
دریافت: 1400/6/1 | پذیرش: 1400/11/5 | انتشار: 1400/2/20
دریافت: 1400/6/1 | پذیرش: 1400/11/5 | انتشار: 1400/2/20
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |