شنبه 1 دی 1403
| English
دوره 12، شماره 1 - ( بهار 1389 )
جلد 12 شماره 1 صفحات 42-26 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ekhtiari H, Khodadadi A, Keramati M M, Dezfouli A, Safaie H. Analysis of Decision-Making Processes in Drug-Abusers Before and After Maintenance Treatment with Methadone. Advances in Cognitive Sciences 2010; 12 (1) :26-42
URL: http://icssjournal.ir/article-1-79-fa.html
URL: http://icssjournal.ir/article-1-79-fa.html
اختیاری حامد، خدادادی آرش، کرامتی محمدمهدی، دزفولی امیر، صفایی هومن. تحلیل نظام تصمیمگیری معتادان، پیش و پس از درمان نگه‌دارنده با متادون (در آزمون خطرپذیری بادکنکی، با استفاده از مدلسازی شناختی). تازه های علوم شناختی. 1389; 12 (1) :26-42
حامد اختیاری* 
1، آرش خدادادی2 ، محمدمهدی کرامتی3 ، امیر دزفولی4 ، هومن صفایی1
1، آرش خدادادی2 ، محمدمهدی کرامتی3 ، امیر دزفولی4 ، هومن صفایی1
1- آزمایشگاه عصبی- شناختی، مرکز ملی مطالعات اعتیاد، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
2- دانشکدۀ مهندسی برق، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران.
3- دانشکدۀ مدیریت و اقتصاد، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران.
4- دانشکده مهندسی کامپیوتر، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
2- دانشکدۀ مهندسی برق، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران.
3- دانشکدۀ مدیریت و اقتصاد، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران.
4- دانشکده مهندسی کامپیوتر، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده: (2737 مشاهده)
هدف: هدف این مطالعه، بررسی خطرپذیری معتادان به مواد افیونی و تحلیل تأثیر درمان نگه‌دارنده با متادون بر بهبود زیرساخت‌های شناختی اختلالات احتمالی، با بهره‌گیری از روش‌های مدلسازی محاسباتی است.
روش: در این پژوهش، نظام تصمیمگیری پنج گروه آزمودنی (شاهد مرد، شاهد زن، معتادان پیش از درمان، معتادان پس از سه ماه درمان نگه‌دارنده با متادون و معتادان پس از شش ماه درمان)، با استفاده از نسخۀ فارسی رایانه‌ای آزمون خطرپذیری بادکنکی بررسی شد.
یافته‌ها: یافته های بهدست‌آمده از نمرات آزمون نشان میدهد که عملکرد دو گروه زنان شاهد و مردان شاهد تفاوت چندانی ندارد، اما خطرپذیری معتادان در تصمیمگیری، پیش از درمان، بیشتر از گروه مردان شاهد است. همچنین، میزان خطرپذیری گروه معتادان پس از شش ماه درمان، کمتر از گروههای دیگر وابسته به مواد است. بنابراین، درمان نگه‌دارنده، بر رفع عدم تعادل در خطرپذیری تأثیر داشته است. در این مطالعه، برای توصیف نظام تصمیمگیری گروههای مختلف، به منظور کشف علل عملکرد متفاوت گروهها، از مدلسازی شناختی استفاده شد.
نتیجه‌گیری: تحلیل پارامترهای تخمینزده شده نشان میدهد که عدم تعادل در پاداشجویی معتادان، باعث بروز رفتار خطرپذیر در این گروه میشود. همچنین، این گروه به ارزیابی خود از میزان سود و ضرر در هر انتخاب اهمیت کمتری میدهد. بنابراین، رفتارشان تصادفیتر است. به عکس، گروه شاهد در هر انتخاب گزینهای را انتخاب میکند که، بر اساس ارزیابی از مقدار سود و ضرر، ارزش بیشتری داشته باشد.
روش: در این پژوهش، نظام تصمیمگیری پنج گروه آزمودنی (شاهد مرد، شاهد زن، معتادان پیش از درمان، معتادان پس از سه ماه درمان نگه‌دارنده با متادون و معتادان پس از شش ماه درمان)، با استفاده از نسخۀ فارسی رایانه‌ای آزمون خطرپذیری بادکنکی بررسی شد.
یافته‌ها: یافته های بهدست‌آمده از نمرات آزمون نشان میدهد که عملکرد دو گروه زنان شاهد و مردان شاهد تفاوت چندانی ندارد، اما خطرپذیری معتادان در تصمیمگیری، پیش از درمان، بیشتر از گروه مردان شاهد است. همچنین، میزان خطرپذیری گروه معتادان پس از شش ماه درمان، کمتر از گروههای دیگر وابسته به مواد است. بنابراین، درمان نگه‌دارنده، بر رفع عدم تعادل در خطرپذیری تأثیر داشته است. در این مطالعه، برای توصیف نظام تصمیمگیری گروههای مختلف، به منظور کشف علل عملکرد متفاوت گروهها، از مدلسازی شناختی استفاده شد.
نتیجه‌گیری: تحلیل پارامترهای تخمینزده شده نشان میدهد که عدم تعادل در پاداشجویی معتادان، باعث بروز رفتار خطرپذیر در این گروه میشود. همچنین، این گروه به ارزیابی خود از میزان سود و ضرر در هر انتخاب اهمیت کمتری میدهد. بنابراین، رفتارشان تصادفیتر است. به عکس، گروه شاهد در هر انتخاب گزینهای را انتخاب میکند که، بر اساس ارزیابی از مقدار سود و ضرر، ارزش بیشتری داشته باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
