 
                     
                     
                    
                    
                    
                    
                     Modarres Ghoravi M,  Atefvahid M K,  Tabatabaei M,  Birashk B. The Effects of Induced Positive Affect on the Level of Positive Affect and Cognitive Functions: Testing the Dopamine Neuropsychological Theory.  Advances in Cognitive Sciences 2004; 6 (3 and 4) :9-16
URL: 
http://icssjournal.ir/article-1-76-fa.html   
                    
                    مدرس غروی مرتضی،  عاطف وحید محمدکاظم،  طباطبائی محمود،  بیرشک بهروز. تأثیر القای عاطفه مثبت بر میزان عاطفه مثبت و کارکردهای شناختی: آزمون نظریه عصب-روانشناختی دوپامین.  تازه های علوم شناختی. 1383; 6 (3 و 4) :9-16
URL: http://icssjournal.ir/article-1-76-fa.html
  
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    1- دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مشهد، مشهد، ایران. 
 2- دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، انستیتو روانپزشکی تهران،مرکز تحقیقات بهداشت روان، تهران، ایران. 
                    
                    
                    چکیده:       (2911 مشاهده)
                    
                    
                    هدف: این پژوهش، براساس مباحث و نظریههای مربوط به رابطه بین شناخت و عاطفه و نیز اهمیت جنبش روانشناختی مثبتنگر در قرن حاضر، به بررسی اثر بخشی یکی از روشهای القای عاطفه مثبت بر میزان عاطفه مثبت و کارکردهای شناختی با حساسیت بالا و پایین به دوپامین پرداخته است.
روش: در این مطالعه آزمایشی کنترل شده، آزمودنیهای پژوهش شامل یک نمونه ۳۰ نفری از دانشجویان روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد بودند که به صورت نمونه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفری آزمایشی و کنترل قرار داده شدند. گروه آزمایش با روش هدیه دادن به صورت پیشبینی نشده، در معرض القای عاطفه مثبت قرار گرفت. بعد از آن، میزان عاطفه مثبت و کارکردهای شناختی آنان سنجیده شد. تکلیف با حساسیت بالا به دوپامین، شامل آزمون استروپ و تکلیف شباهتها بود و تکالیف غیر حساس، از تکلیف حافظه تداعی و دیداری تشکیل میشد.
یافتهها: یافتههای پژوهش نشان دادند که القای عاطفه مثبت، به افزایش معنیدار عاطفه مثبت و نیز تسهیل بیشتر عملکرد کارکردهای شناختی با حساسیت بالا به دوپامین به جز آزمون استروپ I (توجه اتوماتیک) نسبت به کارکردهای با حساسیت پایین منجر میشود.
نتیجهگیری: بخش عمدهای از یافتههای پژوهش حاضر، از نظریه عصب روانشناختی دوپامین در توجیه اثرات عاطفه مثبت بر کارکردهای شناختی حمایت میکند. به علاوه یافتههای این پژوهش درباره سبک تعامل شناختی و عاطفی و نیز نقش عاطفه مثبت در بهبود تفکر و حل مسأله روابط اجتماعی، تلویحات نظری و کاربردی ارائه میکند. مقایسه اثربخشی روشهای گوناگون القای عاطفه و سنجش تأثیر آن بر طیف وسیعتر کارکردهای شناختی در جمعیتهای مختلف و لحاظ آن در پژوهشهای بعدی، نظریههای مربوط به تأثیر عاطفه بر شناخت را تقویت میکند.
 
                     
                    
                    
                     
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
پژوهشي اصیل |
                    موضوع مقاله: 
                    
تخصصي  دریافت: 1383/2/19 | پذیرش: 1383/4/19 | انتشار: 1383/7/1