1- دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2- آموزش و پرورش کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
چکیده: (2681 مشاهده)
با توجه به ارزیابی معلمان و والدین در پرسشنامه مرضی کودک (CSI-4) و ملاکهای تشخیصی چهارمین ویرایش راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-IV) ،28 دانشآموز پسر پایه پنجم که اختلال کمبود توجه/بیش فعالی،در آنها تشخیص داده شده بود،به طور تصادفی،انتخاب شدند و در دو گروه آزمایشی و گواه قرار گرفتند. مداخلات درمانی روانپزشکی و روان شناختی مختلف همچون دارو درمانی،مشاوره،آموزش والدین و تکنیکهای اصلاح رفتار برای درمان کودکان دارای اختلال کمبود توجه/بیش فعالی انجام گرفته است. با وجو اینکه تحقیقات مربوط به بررسی تأثیر آموزش روش حل مسئله بر کاهش علائم اختلال کمبود توجه/بیش فعالی بسیار اندک است،نتایج مفیدی از پژوهشهایی که در ارتباط با اثر بخشی این روش انجام شده،به دست آمده است. میزان تأثیر روش آموزش حل مسئله در کاهش شدت علائم کمبود توجه بر اساس ارزیابی معلم در مرحله بعد از درمان 42/0 و در مرحله پیگیری 02/0 میباشد. شکل 2-میانگین نمرات اختلال کمبود توجه در دو گروه آزمایش و گواه بر اساس ارزیابی معلم(نمودار الف)و والد(نمودار ب) شکل 3-میانگین نمرات اختلال بیش فعالی در دو گروه آزمایش و گواه بر اساس ارزیابی معلم(نمودار الف)و والد(نمودار ب) بحث و نتیجهگیری نتایج پژوهش نشان داد که آموزش روش حل مسئله تأثیر معنیداری بر کاهش شدت مجموع علائم اختلال کمبود توجه/ بیشفعالی کودکان مبتلا به این اختلال داشته است.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1380/3/1 | پذیرش: 1380/5/1 | انتشار: 1380/7/1