سالوینی پلاون و مایر در اثر برجسته خود به سال 1977 ساختار کلی،نوع گیرندههای نوری و منشأ بافتهای چشمی، موقعیت اتصال اکسونی و سایر مولفههای آناتومیک چشمهای جانداران گوناگون را با هم مقایسه کرده و به این نتیجه رسیدند که چشمهای جانوران در جریان تکامل خاستگاه واحد نداشته و حدودا 40 بار در طی تکامل ظاهر شدهاند. ساختار و کارکرد چشم در این سه شاخهجانوران تا حدودی متفاوت است: سلولهای گیرنده نور اصولا به دو دسته دارای مژک و تاژکهای کوچک یا میکروویلی تقسیم میشوند که نوع اول در مهرهداران و نوع دوم در بیمهرگان وجود دارد. کشف یک ژن که میتواند شکلگیری چشم را در جانوران آغاز کند باعث شد تا عدهای به این نتیجه برسند که کل چشمهای جانوران منشأ تکاملی مشترکی دارند بویژه که تمامی شواهد نشانگر آن هستند که ژن Pax-6 بطور نسبتا ثابتی در طی تکامل حفظ شده است.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1378/6/26 | پذیرش: 1378/7/26 | انتشار: 1378/10/1