Mendeley  

Zotero  

نشــریۀ Psychology اخـیراً مقالـهای را منتشــر کرده است که در آن ۹۹ نفراز ۱۰۰ نفـر روانشناس سرآمد قرن بیستم بــه ترتیـب معرفـی شـدهاند. هگبلـوم و همکــارانش (نویسندگان مقاله) برای تعیین ایـن افـراد از روششناسی خاصی استفاده کردهانـد: آنان سه متغیر کمی و سه متغیر کیفــی را بـه عنـوان شـــاخص ســرآمدی در نظــر گرفتند. متغیرهای کمی عبارت بودنــد از فراوانی استناد به آثار هـر روانشـناس در نشـریات علمـی، فراوانـی اسـتناد بـه هــر روانشناس در رسـانههای روانشناسـی و نظرخواهــــی از ۱۷۲۵ عضــــو انجمــــــن روانشناسـی آمریکـا (APA) .(متغیرهــای کیفـی نـیزعبـارت بودنــد از عضویــت در فرهنگسـتان ملـی علـوم، بـرعـهده داشـــتن ریاست انجمن روانشناسی آمریکا یا جایزۀ تلاش برجستۀ علمی (APA) و استفاده از نام خـانوادگـی روانشـناس در اصطلاحــات و واژههای علمـی. ایـن سـه متغـیر کیفـی نـیز کمی شدند، آنگاه در ترکیب بـا سـه متغـیر کمی نمرۀ مجموعی بــرای هـر روانشـناس محاســبه شــد. حــــاصل، فهرســـتی از ۹۹ دانشمند قرن بیستم بود که در پیشــبرد علـم روانشناسی مشارکت داشتند. در صدر این فهرست به ترتیب نامهــای زیـر جـای مـیگــیرند؛ بــیاف اســکینر، ژان پیــاژه، زیگموند فروید، آلبرت بنــدورا، لئـون فسـتینگر، کارل راجــرز، اسـتنلی شـاکتر، نیـل میلـر، ادوارد تورندایـک و آبراهـام مـازلو. نویسـندگـان مقالـه می پذیرند که انتخــاب و تهیـۀ چنیـن فهرسـتی بـا محدودیت هـای روششـناختی بســـیاری مواجــه است چنانکه هیچ فهرستی نمیتواند کامل باشــد. و از همین روست که آنان ۹۹ نفـراز ۱۰۰ نفـررا معرفـی کرده انـد تـا آن یـک نفـر بـاقی دانشـمند بزرگی باشد که از نظر خواننده میبایستی در این فهرست جای بگیرد