هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین فراوانی افکار خودکشی و عوامل مؤثر بر آن در دانش‌آموزان دبیرستان‌های شهرستان آبدانان استان ایلام می‌باشد.
روش: این مطالعه مقطعی در سال ۱۳۸۳، با روش نمونه‌گیری چند مرحله‌ای ۵۷۱ دانش‌آموز پایه اول تا سوم دبیرستان و پیش‌دانشگاهی شهرستان آبدانان را از نظر فراوانی افکار خودکشی مورد بررسی قرار داده است. برای بررسی افکار خودکشی از پرسشنامه خودکشی بک و به منظور بررسی خصوصیات دموگرافیک متغیرهای مورد مطالعه (مانند سابقه اقدام به خودکشی، مصرف مواد مخدر و سیگار، فوت بستگان) از یک پرسشنامه دموگرافیک استفاده شد.
یافته‌ها: فراوانی افکار خودکشی شدید ۱۲۲ نفر (%۲۱/۴)، افکار خودکشی متوسط ۱۰۹ نفر (%۱۹/۲) و فاقد افکار خودکشی ۳۳۹ نفر (%۵۹/۴) بود. توزیع فراوانی آزمودنی‌ها بر حسب افکار خودکشی، به تفکیک متغیرهای جنس، پایه تحصیلی، رشته تحصیلی، سابقه اختلال روانپزشکی، مرگ یکی از بستگان نزدیک در سال گذشته، وجود بیماری جسمی، سابقه اقدام قبلی، جدایی والدین و مصرف مواد و سیگار، تفاوت آماری معنادار به دست داد.
نتیجه‌گیری:‌ شناسایی افکار خودکشی و عوامل مؤثر بر آن اولین قدم در مطالعات مداخله‌ای می‌باشد و به نظر می‌رسد مطالعات بعدی می‌بایست چگونگی طراحی یک مداخله مناسب را بررسی نمایند.