یکشنبه 14 خرداد 1402
| English
دوره 17، شماره 3 - ( پاییز 1394 )
جلد 17 شماره 3 صفحات 29-20 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Niazi L, Nazari M A, Nejati V, Hatami J. Risky Decision-Making for Self and Others in Anxiety State: An Event-Related Potential study. Advances in Cognitive Sciences 2015; 17 (3) :20-29
URL: http://icssjournal.ir/article-1-381-fa.html
URL: http://icssjournal.ir/article-1-381-fa.html
نیازی لیلا، نظری محمدعلی، نجاتی وحید، حاتمی جواد. تصمیم گیری پرخطر افراد اضطرابی برای خود و دیگری: مطالعه‌ای مبتنی بر پتانسیل
فراخوانده. تازه های علوم شناختی. 1394; 17 (3) :20-29
لیلا نیازی1، محمدعلی نظری2، وحید نجاتی*3، جواد حاتمی4
1- دانشجوی دکتری روانشناسی شناختی، پژوهشکده علوم شناختی و مغز، دانشگاه شهید بهشتی
2- دانشیار گروه روانشناسی، آزمایشگاه علوم اعصاب شناختی، دانشگاه تبریز
3- دانشیار علوم اعصاب شناختی، پژوهشکده علوم شناختی و مغز، دانشگاه شهید بهشتی
4- دانشیار روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران
2- دانشیار گروه روانشناسی، آزمایشگاه علوم اعصاب شناختی، دانشگاه تبریز
3- دانشیار علوم اعصاب شناختی، پژوهشکده علوم شناختی و مغز، دانشگاه شهید بهشتی
4- دانشیار روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران
چکیده: (2446 مشاهده)
هدف: مطالعات قبلی نشان داده اند که افراد اضطرابی در واکنش به بازخورد منفی، دامنه ی کوتاه تری از موج منفی مربوط به خطا (FRN) را در پتانسیل فراخوانده تولید می‌کنند. هدف این مطالعه، بررسی دامنه ی FRN افراد اضطرابی در موقعیت تصمیمگیری پرخطر برای خود و دیگری (در چهار موقعیت برد خود، برد دیگری، باخت خود و باخت دیگری) و مقایسه ی آن با همتایان سالم است.
روش: در مرحله ی اول، پرسش نامه ی اضطراب حالت و صفت استرنبرگر برای ۲۶۰ دانشجو و در مرحله ی بعد، آزمون تصمیمگیری پرخطر برای ۲۱ نفر (۱۱ نفر با نمرات اضطراب صفتی زیاد و ۱۰ نفر با نمرات اضطراب صفتی کم) اجرا و هم زمان امواج مغزی آنها ثبت شد. در این پژوهش، نسخه ی جدید تکلیف تصمیم گیری پرخطر به کار رفت که در آن پس از انتخاب یکی از گزینه‌های پیشِ رو (گزینه ی مقدار کم/باخت و گزینه ی با مقدار زیاد/برد) دو بازخورد خود یا دیگری ارایه می شود.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که در گروه اضطرابی پایین اثر برد- باخت تاثیر معنا‌داری بر دامنه ی FRN ایجاد کرده، در حالی که در گروه اضطرابی بالا تعامل برد- باخت خود- دیگری معنا‌دار است؛ به عبارت دیگر، افراد اضطرابی در واکنش به باخت دیگران بیشترین واکنش منفی را نشان می‌دهند، در حالی که واکنش افراد هنجار فقط در شرایط باخت (خود یا دیگری) منفی است.
نتیجه‌گیری: افراد اضطرابی در پردازش محیط اجتماعی سوگیری دارند. این یافته بر لزوم تغییر رویکردهای درمانی در اصلاح سوگیری بیماران اضطرابی در مرحله ی ادراک محرک و همچنین اصلاح ادراک دیگری به عنوان تهدید در موقعیت‌های اجتماعی تاکید می‌کند
روش: در مرحله ی اول، پرسش نامه ی اضطراب حالت و صفت استرنبرگر برای ۲۶۰ دانشجو و در مرحله ی بعد، آزمون تصمیمگیری پرخطر برای ۲۱ نفر (۱۱ نفر با نمرات اضطراب صفتی زیاد و ۱۰ نفر با نمرات اضطراب صفتی کم) اجرا و هم زمان امواج مغزی آنها ثبت شد. در این پژوهش، نسخه ی جدید تکلیف تصمیم گیری پرخطر به کار رفت که در آن پس از انتخاب یکی از گزینه‌های پیشِ رو (گزینه ی مقدار کم/باخت و گزینه ی با مقدار زیاد/برد) دو بازخورد خود یا دیگری ارایه می شود.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که در گروه اضطرابی پایین اثر برد- باخت تاثیر معنا‌داری بر دامنه ی FRN ایجاد کرده، در حالی که در گروه اضطرابی بالا تعامل برد- باخت خود- دیگری معنا‌دار است؛ به عبارت دیگر، افراد اضطرابی در واکنش به باخت دیگران بیشترین واکنش منفی را نشان می‌دهند، در حالی که واکنش افراد هنجار فقط در شرایط باخت (خود یا دیگری) منفی است.
نتیجه‌گیری: افراد اضطرابی در پردازش محیط اجتماعی سوگیری دارند. این یافته بر لزوم تغییر رویکردهای درمانی در اصلاح سوگیری بیماران اضطرابی در مرحله ی ادراک محرک و همچنین اصلاح ادراک دیگری به عنوان تهدید در موقعیت‌های اجتماعی تاکید می‌کند
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
