1- کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
2- استاد گروه روانشناسی، دانشگاه تربیت مدرس
چکیده: (3112 مشاهده)
هدف: پژوهش حاضر به منظور ارزیابی ویژگیهای روانسنجی و هنجاریابی پرسشنامۀ باورهای اختلال خوردن کوپر و همکارانش (۱۹۹۷) انجام شد.
روش: نمونه آماری این پژوهش دانشآموزان سال دوم دبیرستان ۱۸ کلاس (۴۰۳ نفر) بودند که از میان دبیرستانهای دولتی دخترانۀ شهر تهران، به شیوۀ خوشهای مرحلهای انتخاب شده بودند. تمام آزمودنیها به نسخه فارسی پرسشنامۀ باورهای اختلال خوردن و نسخه کوتاه پرسشنامۀ طرحوارهها یا باورهای ناسازگار هستهای یانگ (۱۹۹۸) پاسخ دادند.
یافته ها: روایی این پرسشنامه به وسیله شاخصهای روایی همگرا و همزمان، و تحلیل عاملی بررسی شد. نتایج تحلیل عوامل با استفاده از روشهای مؤلفههای اصلی و چرخش واریماکس نشان داد که این پرسشنامه از چهار عامل خودباوریهای منفی، کنترل پرخوری، خودپذیری و پذیرش به وسیله دیگران تشکیل شده است. این عوامل بیش از ۴۶/۲۶ درصد واریانس کل را تبیین میکنند. روایی همگرای این پرسشنامه با محاسبه ضریب همبستگی زیرمقیاسهای این پرسشنامه با یکدیگر و با کل پرسشنامه تأیید شد که این ضرایب بین ۰/۳۱ تا ۰/۸۴ متغیر و معنادار بودند (P>۰/۰۱). روایی همزمان نیز با به کارگیری مقیاس باورهای ناسازگار اولیه برآورد شد که ضریب همبستگی میان این دو پرسشنامه ۰/۴۸ بود (P>۰/۰۱). اعتبار پرسشنامۀ باورهای اختلال خوردن با روشهای آلفای کرونباخ و روش دونیمهسازی تحلیل شد که به ترتیب ضرایب ۰/۸۹و ۰/۷۲ به دست آمد.
نتیجه گیری: با در نظر گرفتن نتایج این پژوهش، میتوان گفت آزمون باورهای اختلال خوردن به طور کلی میتواند ابزاری معتبر در ارزیابی باورهای اختلال خوردن در جمعیت ایرانی باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1387/12/1 | پذیرش: 1388/2/1 | انتشار: 1388/4/1