1- دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، دانشگاه تربیت معلم، تهران، ایران
2- دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه تهران و دانشگاه اریبرو سوئد
3- دانشجوی دکترای روا نشناسی تربیتی، دانشگاه تربیت معلم، تهران، ایران
چکیده: (3637 مشاهده)
هدف: در پژوهش حاضر، نقش خودکارآمدی حافظه در عملکرد حافظه رویدادی و معنایی دانشجویان دختر و پسر بررسی شده است.
روش: بدین منظور، از بین شش گروه روانشناسی، تکنولوژی آموزشی، برنامهریزی درسی و آموزشی، راهنمایی و مشاوره، بنیادهای آموزش و پرورش، و گروه مدیریت آموزشی، نمونهای شامل 16 دختر و 16 پسر دانشجوی مقطع کارشناسی از دانشکده روانشناسی دانشگاه تربیت معلم به روش نمونه گیری خوشهای انتخاب شدند. در این پژوهش از دو آزمون یادآوری کلمات پربسامد و کم بسامد، و تصاویر مشهور و غیرمشهور برای حافظه رویدادی؛ و از دو آزمون مقولههای طبقاتی و سیالی واژگان برای حافظه معنایی استفاده شد. طرح عاملی 2×2 استفاده شد (دو جنس و دو سطح کارآمدی)
نتیجه: نتایج تحلیل واریانس نشان داد که تفاوت حافظه رویدادی در دانشجویان دارای سطح خودکارآمدی زیاد و کم حافظه، معنادار است. به عبارت دیگر، سطح بالاتر خودکارآمدی حافظه به عملکرد بهتر حافظه رویدادی منجر میشود. در حافظه معنایی دانشجویان دارای سطح خودکارآمدی زیاد و کم حافظه، تفاوت معنادار مشاهده نشد. کنش متقابل عوامل جنسیت و سطح خودکارآمدی حافظه بر عملکرد حافظه رویدادی و معنایی اثر معناداری نداشت
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1387/12/1 | پذیرش: 1388/2/1 | انتشار: 1388/4/1