هدف: هدف تحقیق حاضر، بررسی رابطه علایم مثبت و منفی اسکیزوفرنیا و نگهداشت توجه در این بیماران میباشد.
روش: ۳۲ بیمار مبتلا به اسکیزوفرنیا (۱۵ بیمار حاد و ۱۷ بیمار مزمن) و ۳۲ نفر از افراد بهنجار با دامنه سنی ۱۹ تا ۵۱ سال انتخاب گردیدند. دو گروه آزمودنی بر اساس متغیرهای جنس، سن و سطح تحصیلات همتاسازی و به وسیله آزمون عملکرد پیوسته ارزیابی شدند. به منظور بررسی همبستگی چند متغیری بین علایم مثبت و منفی اسکیزوفرنیا با متغیرهای آزمون عملکرد پیوسته، مقیاسهای اندازهگیری علایم منفی (SANS) و علایم مثبت (SAPS) روی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا اجرا شد.
یافتهها: نتایج حاکی از آن بود که بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا در مقایسه با افراد بهنجار در تمام متغیرهای آزمون عملکرد پیوسته (پاسخ صحیح، حذف پاسخ و ارائه پاسخ غلط) به طور معناداری ضعیفتر عمل کرده بودند. تحلیل رگرسیون نشان داد مؤلفه هذیان (از بین علایم مثبت)، متغیر پاسخ صحیح آزمون عملکرد پیوسته را به صورت مثبت و متغیرهای حذف پاسخ و ارائه پاسخ غلط را به صورت منفی پیشبینی میکند. مؤلفه عاطفه محدود (از علایم منفی) نیز، متغیر پاسخ صحیح را به صورت منفی و متغیرهای حذف پاسخ و ارائه پاسخ غلط را به صورت مثبت پیشبینی کرد.
نتیجه گیری: این نتایج نشان دهنده آسیب نگهداشت توجه در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا میباشد و از اعتبار تمایز نشانگان مثبت – منفی در این بیماران حمایت میکند.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |