گروه زبان شناسی، دانشکده ادبیات وعلوم انسانی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده: (2297 مشاهده)
در این مقاله یک الگوی شناختی دریادگیری واکههای زبان ارائه میگردد. در این مدل که به عنوان اثر مغناطیسی درکی شهرت دارد برای هر آوای زبان یک حوزه مغناطیسی با مرکزیت یک نمونه نخستین فرض میشود که برنمونههای نزدیک به نمونه نخستین اثر گذاشته و آنها را جذب میکند. شواهدی وجود دارد که کودک در 6 ماهگی حوزه های مغناطیسی آواهای زبان مادری را یاد میگیرد . نگارنده این مدل را برای واکه های زبان فارسی در بزرگسالان محک زده و به کمک این الگوی شناختی هماهنگی واکهای در زبان فارسی رامورد بحث و بررسی قرار می دهد.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1377/9/1 | پذیرش: 1377/11/1 | انتشار: 1378/1/1