بیشتر تحقیقات روان‌شناسی که بر روی شاهدان عینی انجام شده، نمایانگر آن بوده است که شاهدان یک ماجرا معمولاً تلاش می‌کنند از ماجرا توضیح صحیحی ارائه دهند و عدم قطعیت، گهگاه نتیجه اشتباه‌هایی غیرعمدی می‌باشند. در یک مطالعه ابتدا افراد واقعه‌ای را از طریق نوار ویدئو، اسلایدهای مرتبط و یا یک حادثه زنده  واقعی مشاهده نمودند، بعد در معرض یک سری اطلاعات گمراه کننده مرتبط با واقعه قرار گرفتند و در آخر، حافظه  آنها برای رویداد اولیه آزموده شد. دراین آزمایش‌ها، آن دسته از شهود که در معرض اطلاعات گمراه کننده قرار گرفته بودند،‌ جزئیات ماجرا را به واسطه اطلاعات موجود در آزمون حافظه، بیان کردند. گفته می‌شود که شاهدهای گمراه شده بعضی وقت‌ها دچار خطای پایش منبع می‌شوند.