پنجشنبه 29 شهریور 1403
| English
تابستان
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
اکبر عطادخت1 
، محمد نریمانی1 ، نادر حاجلو1 ، Leli Senobar* 1
، محمد نریمانی1 ، نادر حاجلو1 ، Leli Senobar* 1
1- دانشگاه محقق اردبیلی
چکیده: (122 مشاهده)
مقدمه: ضربه مغزی آسیب زا با شیوع بالا از مهمترین علل ناتوانی های طولانی مدت در تمام جهان می باشد. هدف این مطالعه مقایسه اثربخشی تحریک الکتریکی مستقیم مغز از روی جمجمه(tDCS) و روان نمایشگری بر آشفتگی روانشناختی در نوجوانان دارای ضربه های مغزی خفیف(mTBI) بود.
روش کار: روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان دچار آسیب مغزی خفیف استان اردبیل بودند که در سال 1401 -1400به بیمارستان فاطمی شهر اردبیل مراجعه کردند. که در مقیاس کمای گلاسکو نمره 15-13 را دریافت نموده بودند. از بین جامعه آماری 45 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس( به علت موجود نبودن لیست تمام افراد) انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی به 3 گروه 15 نفره(دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) تقسیم شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-21) لاویبوند و لاویبوند (1995) استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره) مانکوا( تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: یافته ها نشان دادند تحریک فرا جمجمه¬ای مغز و روان نمایشگری توانسته اند نمرات آشفتگی روانشناختی نوجوانان دارای ترومای مغزی خفیف را کاهش دهند. بین نمرات گروه آزمایش تحریک فرا جمجمهای مغز با گروه روان نمایشگری تفاوت معنیدار وجود نداشت.
نتیجه گیری: این مطالعه تلویحاتی را برای استفاده درمانگران از شیوه های تحریک الکتریکی مستقیم مغز از روی جمجمه و روان نمایشگری برای بهبود آشفتگی روانشناختی نوجوانان با ضربه های مغزی خفیف را مطرح کرد.
روش کار: روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان دچار آسیب مغزی خفیف استان اردبیل بودند که در سال 1401 -1400به بیمارستان فاطمی شهر اردبیل مراجعه کردند. که در مقیاس کمای گلاسکو نمره 15-13 را دریافت نموده بودند. از بین جامعه آماری 45 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس( به علت موجود نبودن لیست تمام افراد) انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی به 3 گروه 15 نفره(دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) تقسیم شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-21) لاویبوند و لاویبوند (1995) استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره) مانکوا( تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: یافته ها نشان دادند تحریک فرا جمجمه¬ای مغز و روان نمایشگری توانسته اند نمرات آشفتگی روانشناختی نوجوانان دارای ترومای مغزی خفیف را کاهش دهند. بین نمرات گروه آزمایش تحریک فرا جمجمهای مغز با گروه روان نمایشگری تفاوت معنیدار وجود نداشت.
نتیجه گیری: این مطالعه تلویحاتی را برای استفاده درمانگران از شیوه های تحریک الکتریکی مستقیم مغز از روی جمجمه و روان نمایشگری برای بهبود آشفتگی روانشناختی نوجوانان با ضربه های مغزی خفیف را مطرح کرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
