Research code: 1401
Ethics code: IR.IUMS.REC.1398.465
1- دانشگاه تربیت مدرس
2- دانشگاه هومبولت
چکیده: (157 مشاهده)
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش ناحیه پلنیومگیجگاهی چپ و راست در پردازش شنیداری جملات زبان اول و دوم در افراد دوزبانه اجرا شد.
روشکار: جامعه آماری پژوهش حاضر، دانشجویان دوزبانه ترکی-فارسی شهر تهران در سال 1398 بود. دادههای 36 فرد دوزبانه که به روش هدفمند انتخاب شده بودند، در حین اجرای یک تکلیف شنیداری دوزبانه به روش تصویربرداری تشدید مغناطیسی کارکردی (fMRI) اخذ شد. به منظور شناسایی الگوی فعالیت محرکهای دستوری-نادستوری زبان اول و دوم در ناحیه پلنیومگیجگاهی، آنالیزی بر مبنای ناحیه مطلوب (ROI-based) در نرمافزار FSL اجرا شد و درصد تغییر سیگنال به عنوان معیار «شدت» برای هر شرکتکننده استخراج و در نرمافزار SPSS نسخه 26 تجزیه و تحلیل آماری شد.
یافتهها:: اگرچه معناداری اثر دستوریبودگی برای هر دو زبان اول و دوم در پلنیومگیجگاهی چپ و راست مشاهده شد (001/0 > p)، برانگیختگی پلنیومگیجگاهی چپ بیشتر بود. افزونبراین، پاسخ مغزی بزرگتر به جملات نادستوری زبان اول در مقایسه با جملات نادستوری زبان دوم در پلنیومگیجگاهی چپ محرز شد.
نتیجهگیری: همپوشانی همبستههای نورونی دو زبان در پلنیومگیجگاهی، به عنوان یک واسط محاسباتی، سطح بالای بسندگی دوزبانههای حاضر به زبان دومشان را که در سن 7 سالگی آموخته بودند، تأیید میکند. پلنیومگیجگاهی چپ نقش برجستهتری در پردازش شنیداری جملات در افراد دوزبانه دارد که ممکن است دال بر یکسویهشدگی این ناحیه باشد. فعالیت بیشتر زبان اول نسبت به زبان دوم در پلنیومگیجگاهی چپ، حاکی از این است که در حالت دوزبانه و در شرایطی که فرد دوزبانه به هر دو زبان اول و دوم خود به یک میزان مسلط است، زبان اول به عنوان زبان پایه عمل میکند که مستلزم صرف زمان و منابع شناختی بیشتر برای مهار و فعالسازی مجدد این زبان است.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
فلسفه ذهن و زبان شناسی شناختی دریافت: 1402/9/11 | پذیرش: 1403/5/28