Ethics code: IR.GUILAN.REC.1400.023
1- دانشگاه گیلان
چکیده: (46 مشاهده)
mouseout="msoCommentHide('_com_7')" onmouseover="msoCommentShow('_anchor_7','_com_7')">
مقدمه: توجه به عوامل شناختی موثر و تدوام بخش افسردگی، از اولویت های پژوهشی و درمانی است. هدف از پژوهش حاضر آزمون مدل میانجی توجه متمرکز بر خود و دیگری در رابطه بین سامانههای بازداری-فعالسازی رفتاری و نشانههای افسردگی در بیماران افسرده بود.
روش کار: پژوهش حاضر توصیفی-مقطعی در قالب یک طرح همبستگی از نوع مدل سازی معادلات ساختاری از بین افراد افسرده مراجعه¬کننده به مراکز مشاوره قم در نیمه اول سال 1400 انجام شد که به روش نمونه گیری در دسترس 200 نفر انتخاب شدند. برای جمع¬آوری داده¬ها از مقیاس سامانه¬های بازداری و فعال سازی رفتاری (BIS/BAS)، آزمون افسردگی Beck و پرسشنامه کانون توجه (FAQ) استفاده شد. داده¬ها در محیط نرمافزارهای SPSS26و AMOS24 از طریق ضریب همبستگی پیرسون و مدلسازی معادلات ساختاری تحلیل شدند. به منظور آزمون معنی داری مسیرهای غیرمستقیم از تحلیل بوت¬استراپ استفاده شد.
یافته¬ها: الگوی نهایی پس از اصلاح، از طریق حذف مسیر سامانه بازداری رفتاری به نشانههای افسردگی و توجه متمرکز بر دیگری، با آزاد کردن تعدادی از خطاهای کوواریانس برازش خوبی با دادهها داشت (968/0CFI=،090/0RMSEA=). سایرمسیرهای مستقیم، معنیدار بودند (05/0p<). تحلیل بوتاستراپ آشکار ساخت توجه متمرکز بر خود در رابطه بین سامانه فعال سازی رفتاری و نیز سامانه بازداری رفتاری با نشانههای افسردگی نقش میانجیگرانه دارد (در هر دو تحلیل 0001/0>p).
نتیجه¬گیری: توجه متمرکز برخود به عنوان یک میانجیگر کلیدی میتواند اثرات محافظتی فعالیت سامانه فعال ساز رفتاری را بر نشانههای افسردگی بکاهد و از سوی دیگر اثرات مخرب فعالیت سامانه بازداری رفتاری را بر نشانههای افسردگی تشدید نماید.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
روان شناسی شناختی دریافت: 1401/10/25 | پذیرش: 1402/2/19