دوره 25، شماره 1 - ( بهار 1402 )                   جلد 25 شماره 1 صفحات 136-123 | برگشت به فهرست نسخه ها

Research code: 84926
Ethics code: IR.MODARES.REC.1400.072


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Noori F, Ameri H, Noorian S, Aghagolzadeh F, Dabir Moghaddam M. Story grammar assessment in Persian narrative discourse test. Advances in Cognitive Sciences 2023; 25 (1) :123-136
URL: http://icssjournal.ir/article-1-1492-fa.html
نوری فریبا، عامری حیات، نوریان سجاد، آقاگل‌زاده فردوس، دبیرمقدم محمد. ارزیابی دستور داستان در گفتمان روایتی فارسی. تازه های علوم شناختی. 1402; 25 (1) :123-136

URL: http://icssjournal.ir/article-1-1492-fa.html


1- دکتری زبان‌شناسی، دپارتمان زبان‌شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2- دانشیار، دپارتمان زبان‌شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
3- استادیار، گروه آمار، دانشکده علوم پایه، دانشگاه قم، قم، ایران
4- استاد، دپارتمان زبان‌شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
5- استاد، گروه زبان‌شناسی، دانشکده ادبیات و زبان‌های خارجه، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
چکیده:   (1179 مشاهده)
مقدمه: آزمون گفتمان روایتی فارسی که ابزاری برای بررسی بالینی گفتمان کودکان و بزرگسالان فارسی‌زبان با و بدون نیازهای ویژه به شمار می‌رود، مقیاسی برای ارزیابی دستور داستان ارائه نکرده است. پژوهش حاضر به منظور استانداردسازی آزمون دستور داستان در گفتمان روایتی فارسی‌زبانان مبتلا به اختلالات ارتباطی جهت ارزیابی بالینی انجام شد.
روش کار: با استفاده از مقیاس لیکرت برای ارزیابی روایت، از پرسشنامه پنج‌ سطحی برای سنجش وضوح عناصر چهار بخش روایت در مدل سلسله‌مراتبی ثرندایک استفاده شد. برای تعیین این که آیا سؤالات پیشنهادی، دامنۀ رفتاری مشاهده شده (دستور داستان) را پوشش می‌دهد، و برای همه آزمون­‌گران ساده و ملموس است، و به طور کلی پرسشنامه دارای شاخص اعتبار محتوای بالایی بر اساس نظر متخصصان می‌باشد یا خیر، با شش زبان‌شناس و شش آسیب‌شناس گفتار و زبان مشاوره شد. برای تعیین روایی افتراقی، بررسی دستور داستان در رابطه با دو تکلیف بازگویی داستان و خلق بداهه روایت توسط دو گروه از دانش‌آموزان دبستانی با و بدون اختلال شنوایی در مدارس ابتدایی عادی انجام شد. پایایی به صورت درون‌ارزیاب و برون‌ارزیاب مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: در بخش‌های صحنه و موضوع، بین میانگین نمرات گروه‌های شنوا و دچار آسیب شنوایی در خلق روایت یا بازگویی داستان تفاوت معنا‌داری وجود نداشت اما در بخش‌های اپیزودها (001/0>P) و گره‌گشایی (001/0>P)، نمرات گروه شنوا به طور قابل توجهی بالاتر از گروه آسیب‌دیده شنوایی بود.
نتیجه­‌گیری: روایی و پایایی آزمون مبتنی بر مدل ثرندایک مشخص کرد که برای ارزیابی بالینی دستور داستان موثر است.

 
متن کامل [PDF 870 kb]   (348 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: فلسفه ذهن و زبان شناسی شناختی
دریافت: 1401/9/13 | پذیرش: 1401/10/26 | انتشار: 1402/4/19

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

Designed & Developed by : Yektaweb