XML English Abstract Print


1- دانشگاه رازی
چکیده:   (173 مشاهده)
مقدمه: هدف از این پژوهش مدل سازی معادلات ساختاری ویژگی شخصیت ضداجتماعی با تاکید بر تجارب نامطلوب کودکی و انعطاف ناپذیری روانشناختی می­باشد.
روش کار: جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه افراد مراجعه کننده به مراکز درمان روانپزشکی همدان در 6 ماهه دوم سال 1400 بودند که 361 نفر از آن­ها با استفاده از نمونه­گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار­های مورد استفاده، پرسشنامه تجارب نامطلوب دوران کودکی Felitti (1998)، پرسشنامه انعطاف ناپذیری روانشناختی Rolffs (2016) و پرسشنامه انحراف هنجاری Vazsonyi (2001) بودند. روش تجزیه و تحلیل داده­ها باستفاده از آموس و معادلات ساختاری انجام شد.
یافته­ ها: نتایج نشان دادند که تجارب نامطلوب کودکی و انعطاف­ناپذیری روانشناختی رابطه معنی­دار و مستقیمی با ویژگی شخصیت ضداجتماعی دارند (01/0p<). همچنین تجارب نامطلوب کودکی از طریق انعطاف ناپذیری روانشناختی با ویژگی شخصیت ضداجتماعی در ارتباط بود (01/0p<). تحلیل معادلات ساختار روابط میان شاخص­ها نشان داد که اثر گذاری مستقیم تجارب نامطلوب و انعطاف ناپذیر بر ویژگی شخصیت ضداجتماعی به ترتیب برابر با 44/0 و 35/0  است و همچنین اثر غیرمستقیم تجارب نامطلوب کودکی با ویژگی شخصیت ضداجتماعی 26/0 است.
نتیجه­گیری: یافته­های به دست آمد نشان داد تجارب نامطلوب کودکی در افزایش انعطاف ناپذیری روانشناختی نقش معنی­دار دارد و از این طریق در شکل­گیری شخصیت ضداجتماعی نقش موثری ایفا می­کند. لذا برخوداری مراجعان از درمان­هایی که باعث افزایش انعطاف پذیری می­گردد (مانند درمان اکت) می­تواند علائم شخصیت ضداجتماعی را کاهش دهد.
 
     
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: علوم اعصاب شناختی
دریافت: 1401/5/22 | پذیرش: 1401/10/26

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

Designed & Developed by : Yektaweb