1- گروه مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده: (41 مشاهده)
مقدمه: سالمندی فرایندی است که باعث ایجاد تغییرات اساسی در سیستم های مختلف بدن و انحطاط آن ها می گردد. چنین تغییراتی منجر به کاهش شدید در عملکردهای حرکتی و خصوصا شناختی در سالمندان می گردد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آرایش تمرین و دستورالعمل های کانون توجه بر کارکردهای اجرایی در سالمندان می باشد.
روش کار: روش پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. تعداد 60 سالمند با دامنه سنی 60 تا 80 سال به روش نمونه گیری داوطلبانه و خود-تعیین انتخاب و به طور تصادفی در چهار گروه تجربی (تمرین متغیر+توجه بیرونی، تمرین متغیر+توجه درونی، تمرین ثابت+توجه بیرونی و تمرین ثابت+توجه درونی) قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این تحقیق، هدف دارت طراحی شده بر روی دیوار جهت تمرین، آزمون استروپ و آزمون ویسکانسین جهت ارزیابی کارکردهای اجرایی بود. مداخله تمرینی شامل 300 کوشش پرتاب دارت در 10 جلسه (سه بلوک 10 کوششی هر جلسه) با توجه به شرایط تمرینی ثابت و متغیر بود. داده های کارکردهای اجرایی نیز در دو مرحله پیش آزمون و پس از تمرین دارت ثبت گردید.
یافته ها: نتایج نشان داد که از بین گروه های تحقیق گروه ترکیبی کانون توجه بیرونی+ تمرین متغیر بهبود بیشتری را در کارکردهای اجرایی سالمندان ایجاد کردند.
نتیجهگیری: در کل می توان گفت که استفاده از دستوارلعمل های کانون توجه به صورت بیرونی همراه با تمرین به صورت متغیر، به عنوان یک روش سودمند در کارکردهای اجرایی سالمندان توصیه می شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
علوم اعصاب شناختی دریافت: 1401/2/7 | پذیرش: 1401/3/11