سه شنبه 4 اردیبهشت 1403
| English
دوره 24، شماره 1 - ( بهار 1401 )
جلد 24 شماره 1 صفحات 55-41 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.KHU.REC.1399.01
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sasaninezhad M, Moradi A, Almasi-Dooghaee M, Azarnoush H. Evaluation of the effectiveness of the cognitive empowerment program based on virtual reality technology on working memory for the elderly with mild cognitive impairment. Advances in Cognitive Sciences 2022; 24 (1) :41-55
URL: http://icssjournal.ir/article-1-1324-fa.html
URL: http://icssjournal.ir/article-1-1324-fa.html
ساسانی‌نژاد مهدیه، مرادی علیرضا، الماسی دوغایی مصطفی، آذرنوش حامد. ارزیابی اثربخشی برنامه توانمندسازی شناختی مبتنی بر فناوری واقعیت مجازی بر حافظه کاری افراد سالمند دارای آسیب شناختی خفیف. تازه های علوم شناختی. 1401; 24 (1) :41-55
1- دانشجوی دکتری روان‌شناسی سلامت، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
2- استاد روان‌شناسی بالینی، گروه روان‌شناسی بالینی، دانشگاه خوارزمی، موسسه آموزش عالی علوم شناختی تهران، ایران
3- استادیارگروه نورولوژی، گروه بیماری‌های مغز و اعصاب، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
4- استادیار گروه آموزشی بیوالکتریک، دانشکده مهندسی پزشکی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران
2- استاد روان‌شناسی بالینی، گروه روان‌شناسی بالینی، دانشگاه خوارزمی، موسسه آموزش عالی علوم شناختی تهران، ایران
3- استادیارگروه نورولوژی، گروه بیماری‌های مغز و اعصاب، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
4- استادیار گروه آموزشی بیوالکتریک، دانشکده مهندسی پزشکی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران
چکیده: (1679 مشاهده)
مقدمه: آسیبِ شناختیِ خفیف از شایعترین مشکلات شناختی دوران سالمندی است که از آن جمله می‌‌‌توان به نقص در حافظه کاری اشاره کرد. هدف پژوهش حاضر طراحی، امکان‌سنجی و تاثیر یک برنامه توانمندسازی شناختی با استفاده از فناوری واقعیت مجازی در راستای بهبود حافظه‌کاری دیداری و کلامی این افراد بود.
روش کار: پژوهش حاضر در قالب یک طرح شبه‌آزمایشی پیش‌آزمون، پس‌آزمون به همراه پیگیری انجام شد. از بین سالمندان دارای آسیب شناختی خفیف 30 نفر انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارش شدند. ابزار ارزیابی شامل آزمون‌های فراخنای ارقام و فراخنای نمادی بود که در 3 مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری پس از یک ماه اجرا شد. مداخله شامل برنامه مبتنی بر واقعیت مجازی بود که برای10 جلسه 30 دقیقهای طراحی شد. روش‌های آماری پژوهش حاضر از طریق نرم‌افزار SPSS-26 انجام شد.
یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس درون‌گروهی_بین‌گروهی مختلط بیانگر تفاوت معنادار بین دو گروه آزمایش و کنترل در فراخنای ارقام و فراخنای نمادی بود. بین میانگین فراخنای ارقام در مرحله پیش‌آزمون با دو مرحله پس‌آزمون و پیگیری و همچنین دو مرحله پس‌آزمون و پیگیری تفاوت معنادار مشاهده شد. میانگین فراخنای نمادی در مرحله پیش‌آزمون با دو مرحله پس‌آزمون و پیگیری از تفاوت معناداری برخوردار بود. اما میان نتایج دو مرحله پس‌آزمون و پیگیری تفاوت معنادار ملاحظه نشد.
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل نشان داد توانمندسازی شناختی مبتنی بر فناوری واقعیت مجازی می‌تواند منجر به بهبود حافظه کاری سالمندان مبتلا به آسیب شناختی خفیف شود و ماندگاری اثر در پیگیری یک ماه بعد نیز در فراخنای ارقام مشاهده شد.
روش کار: پژوهش حاضر در قالب یک طرح شبه‌آزمایشی پیش‌آزمون، پس‌آزمون به همراه پیگیری انجام شد. از بین سالمندان دارای آسیب شناختی خفیف 30 نفر انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارش شدند. ابزار ارزیابی شامل آزمون‌های فراخنای ارقام و فراخنای نمادی بود که در 3 مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری پس از یک ماه اجرا شد. مداخله شامل برنامه مبتنی بر واقعیت مجازی بود که برای10 جلسه 30 دقیقهای طراحی شد. روش‌های آماری پژوهش حاضر از طریق نرم‌افزار SPSS-26 انجام شد.
یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس درون‌گروهی_بین‌گروهی مختلط بیانگر تفاوت معنادار بین دو گروه آزمایش و کنترل در فراخنای ارقام و فراخنای نمادی بود. بین میانگین فراخنای ارقام در مرحله پیش‌آزمون با دو مرحله پس‌آزمون و پیگیری و همچنین دو مرحله پس‌آزمون و پیگیری تفاوت معنادار مشاهده شد. میانگین فراخنای نمادی در مرحله پیش‌آزمون با دو مرحله پس‌آزمون و پیگیری از تفاوت معناداری برخوردار بود. اما میان نتایج دو مرحله پس‌آزمون و پیگیری تفاوت معنادار ملاحظه نشد.
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل نشان داد توانمندسازی شناختی مبتنی بر فناوری واقعیت مجازی می‌تواند منجر به بهبود حافظه کاری سالمندان مبتلا به آسیب شناختی خفیف شود و ماندگاری اثر در پیگیری یک ماه بعد نیز در فراخنای ارقام مشاهده شد.
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
روان شناسی شناختی
دریافت: 1400/6/7 | پذیرش: 1400/9/14 | انتشار: 1401/2/20
دریافت: 1400/6/7 | پذیرش: 1400/9/14 | انتشار: 1401/2/20
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
