مقدمه:اختلال افسردگی اساسی، یک اختلال روانی است که در زنان دو برابر مردان رخ می­دهد. در هر دو جنس، میانگین سن مبتلایان به اختلال افسردگی اساسی حدود 25 سال است. مطالعات خانوادگی و دوقلویی و اپیدمیولوژیک همه به ویژگی­‌های چند­عاملی و چند­ژنی صفات روان­‌پزشکی اختلال افسردگی اساسی اشاره دارند. هدف از این مطالعه، غربال­گری ژن­‌های مرتبط با بیماری­‌زایی اختلال افسردگی اساسی توسط بیوانفورماتیک بود.

روش کار: با استفاده از داده‌های ریزآرایه GSE98793 از پایگاه داده GEO، 223 ژن متفاوت بیان شده (DEGs) از مقایسه نمونه‌­های زن بیمار با کنترل توسط نرم­‌افزار TAC به دست آمد. ژن­‌های Hub از طریق STRING و Cytoscape و سپس روش غنی­‌سازی KEGG غربال­گری شدند.

یافته‌­ها: در مقایسه نمونه­‌های زن بیمار با گروه کنترل 103 ژن افزایش بیان و120 ژن کاهش بیان نشان دادند. نتایج تجزیه و تحلیل غنی­‌سازی مسیر KEGG و panther از مقایسه نمونه­‌های زن بیمار با گروه کنترل نشان داد که DEG­ها عمدتاً در مسیر سیگنال­‌رسانی HIF-1، مسیر سیگنال­‌رسانی FOXO، مسیر تمایز سلول­‌های Th-17، مسیر سیگنال­‌رسانی PI3K-Akt، مسیر مرگ برنامه­‌ریزی شده­ سلول (فروپتوزیز) و مسیر سنتز پورین­‌ها مهم بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که ژن­‌های IGF1R و ATM با افزایش بیان و ژن GMPS با کاهش بیان برای زنان این بیماری نیز می­‌تواند گزینه­ مناسبی جهت اهداف درمانی باشند.

نتیجه­‌گیری: ژن­‌های کلیدی که با تجزیه و تحلیل داده­‌های ریزآرایه در مطالعه حاضر به دست آمد، سرنخ­‌های مهمی برای آشکار کردن­‌ساز و کار مولکولی و درمان هدفمند بالینی افسردگی در زنان فراهم می­کند.