سه شنبه 28 فروردین 1403
| English
دوره 14، شماره 4 - ( زمستان 1391 )
جلد 14 شماره 4 صفحات 56-49 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Pourfaraj Omran M, Hashemi T, Khanjani Z. A Comparison Between the Sense of Responsibility and Thought-Action Fusion in Obsessive Compulsiveand Generalized Anxiety Disorders
. Advances in Cognitive Sciences 2013; 14 (4) :49-56
URL: http://icssjournal.ir/article-1-513-fa.html
URL: http://icssjournal.ir/article-1-513-fa.html
پورفرج عمران مجید، هاشمی تورج، خانجانی زینب. مقایسۀ احساس مسئولیت و آمیختگی فکر–کنش در بیماران مبتلا به وسواس و اضطراب فراگیر. تازه های علوم شناختی. 1391; 14 (4) :49-56
مجید پورفرج عمران* 
1، تورج هاشمی2 ، زینب خانجانی2
1، تورج هاشمی2 ، زینب خانجانی2
1- تخصصی روان شناسی دانشگاه تبریز، عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی بهشهر، بهشهر، ایران.
2- دانشیار گروه روان شناسی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
2- دانشیار گروه روان شناسی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
چکیده: (3312 مشاهده)
هدف: هدف این پژوهش، بررسی و مقایسۀ نقش احساس مسئولیت و آمیختگی فکر– کنش در اختلال وسواس فکری- عملی و اضطراب فراگیر است.
روش: با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس از هر یک از اختلالات ذکر شده و گروه بهنجار ۲۳ نفر(در مجموع ۶۹ نفر) انتخاب شدند و به پرسش نامه های آمیختگی فکر– کنش تجدید نظرشده و نگرش مسئولیت پذیری پاسخ دادند.
یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که با کنترل اثر مسئولیت پذیری، نمرۀ آمیختگی فکر– کنش در اختلال وسواس فکری- عملی به طور معنادار بیش تر از نمرۀ گروه های اضطراب فراگیر و بهنجار است، در حالی که با کنترل اثر آمیختگی فکر– کنش بین نمره های احساس مسئولیت دو گروه وسواس فکری- عملی و اضطراب فراگیر تفاوت معناداری مشاهده نمی‌شود.
نتیجه گیری: این یافته مؤید دیدگاه راچمن در مورد اهمیت بیش تر سازۀ آمیختگی فکر– کنش در مقایسه با احساس مسئولیت در آسیب شناسی روانی اختلال وسواس فکری- عملی است.
روش: با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس از هر یک از اختلالات ذکر شده و گروه بهنجار ۲۳ نفر(در مجموع ۶۹ نفر) انتخاب شدند و به پرسش نامه های آمیختگی فکر– کنش تجدید نظرشده و نگرش مسئولیت پذیری پاسخ دادند.
یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که با کنترل اثر مسئولیت پذیری، نمرۀ آمیختگی فکر– کنش در اختلال وسواس فکری- عملی به طور معنادار بیش تر از نمرۀ گروه های اضطراب فراگیر و بهنجار است، در حالی که با کنترل اثر آمیختگی فکر– کنش بین نمره های احساس مسئولیت دو گروه وسواس فکری- عملی و اضطراب فراگیر تفاوت معناداری مشاهده نمی‌شود.
نتیجه گیری: این یافته مؤید دیدگاه راچمن در مورد اهمیت بیش تر سازۀ آمیختگی فکر– کنش در مقایسه با احساس مسئولیت در آسیب شناسی روانی اختلال وسواس فکری- عملی است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
