هدف: هدف این مطالعه بررسی نقش مسیر-  آرژینین/ اکسید نیتریک در اثرات ضد افسردگی لیتیوم در آزمون شنای اجباری در موش های سوری بود. 
روش: این مطالعه از نوع تجربی بود و آزمون شنای اجباری به عنوان مدل افسردگی و مدت زمان بی حرکتی به عنوان معیار افسردگی در نظر گرفته شد. اثر تجویز حاد دوزهای مختلف هر یک از داروهای لیتیوم (۰/۵-۱۰۰ mg/kg) مهار کننده غیر اختصاصی آنزیم سازنده NO به نام (۱۰-۱۰۰ mg/kg) L-NAME، مهار کننده اختصاصی آنزیم سازنده NO به نام (۵-۳۰ mg/kg) L-NPA و پیش ساز تولید NO به نام-  آرژینین (۷۵۰ mg/kg) در آزمون شنای اجباری سنجیده شد. سپس اثرL-NAME ،L-NPA و L-Lآرژینین بر اثرات ضد افسردگی لیتیوم بررسی گردید. 
یافته ها: لیتیوم در دوزهایp<۰/۰۱) ۳۰ mg/kg) و p<۰/۰۵) ۱۰۰ mg/kg) به طور معنی داری باعث کاهش زمان بی حرکتی موش ها در آزمون شد، ولی در دوزهای(mg/kg ۰/۵-۱۰ اثری نداشت. در  L-NAME دوزهای ۳۰ و ۱۰۰ mg/kg باعث کاهش زمان بی حرکتی موش ها در آزمون شنای اجباری شدند (p<۰/۰۵). تجویز همزمان دوزهای غیرمؤثرL-NAME ۳۰mg/kg) و یا L-NPA (۱۵mg/kg) با دوز غیرمؤثر لیتیوم (۱۰kg/mg) باعث کاهش معنی دار مدت بی حرکتی موش ها در آزمون شد (به ترتیب p<۰/۰۱ و p<۰/۰۰۱). L- آرژینین که به تنهایی اثری بر آزمون نداشت، باعث مهار اثرات ضدافسردگی دوز مؤثر لیتیوم (۳۰ mg/kg) شد (P<۰/۰۱).
نتیجه گیری: مسیر L- آرژینین NO در اثرات ضد افسردگی لیتیوم در مدل آزمون شنای اجباری دخالت دارد و همچنین این یافته ها می تواند استفاده از دوزهای اندک لیتیوم با مهار کننده های سنتز کننده NO را برای درمان افسردگی پیشنهاد کند.