دوره 13، شماره 3 - ( پاییز 1390 )                   جلد 13 شماره 3 صفحات 54-41 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ganji K, Asgari M, Torkashvand S. A Study of Developmental Progression of Clock Face Drawing and Conceptualization of Time in Children. Advances in Cognitive Sciences 2011; 13 (3) :41-54
URL: http://icssjournal.ir/article-1-368-fa.html
گنجی کامران، عسگری محمد، ترکاشوند سمیه. پیشرفت تحولی ترسیم ساعت و مفهوم‌سازی زمان در کودکان. تازه های علوم شناختی. 1390; 13 (3) :41-54

URL: http://icssjournal.ir/article-1-368-fa.html


1- استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ملایر، ملایر، ایران.
2- استادیار دانشگاه ملایر، گروه روا نشناسی، ملایر، ایران.
3- کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک، اراک، ایران.
چکیده:   (2862 مشاهده)
هدف: آزمون ترسیم ساعت، آزمونی عصب– روانشناختی است که از سالها پیش به عنوان بخشی از ارزشیابی و غربالگری برای بزرگسالان دارای آسیب های شناختی مورد استفاده قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر بررسی تحولی ترسیم ساعت و مفهوم سازی زمان در کودکان استان همدان است.
روش: یک هزار و ۲۶۱ دانش آموز ( ۶۲۰ پسر و ۶۴۱ دختر) با میانگین سنی ۹/۵ و انحراف استاندارد ۱/۸۳ سال به صورت تصادفی انتخاب شدند. پس از اجرای فرم معلم فهرست رفتاری کودکان(آخنباخ و رسکورلا، ۲۰۰۱) و انجام مصاحبۀ نیمه ساختارمند، بر اساس ملاک‌های چاپ چهارم راهنمای تشخیصی و آماری انجمن روا نپزشکی آمریکا (سادوک و سادوک، ۲۰۰۵ )، گروه نمونه آزمون ترسیم ساعت را تکمیل کردند. مفهوم سازی زمان و ترسیم ساعت به طور جداگانه و با استفاده از سامانۀ نمره گذاری کوهن، ریکی، کیبی و ادموندز (۲۰۰۰) ارزیابی و داده های پژوهش با تحلیل واریانس چندمتغیری و آزمون t بررسی شد.
یافته ها: نتایج نشانگر پیشرفت تدریجی ترسیم ساعت و مفهوم زمان از هشت سالگی به بعد بود. همچنین مشخص شد که در شش، هفت، هشت سالگی خطاهای کیفی نظیر وارونه سازی و فاصله گذاری نامناسب شماره ها و پاک کردنها متداول است، اما به تدریج با افزایش سن کاهش میابد. عملکرد دختران در ترسیم شکل ساعت و جایگزینی عقربه ها برای نشان دادن زمان به طور معناداری بهتر از پسران بود. عملکرد آزمودنی ها در ترسیم شکل ساعت و جایگزینی عقربه ها در مطالعات کوهن و همکاران(۲۰۰۰)؛ گنجی، دلاور، ذبیحی (۱۳۹۰) و مطالعۀ حاضر تفاوت معنادار داشت؛ بدین معنا که عملکرد آزمودنی های ایرانی در هر دو مطالعه در ترسیم شکل ساعت و مفهوم سازی زمان بهتر بود.
نتیجه گیری: براساس الگوی یافته ها، پیشرفت خطی مشاهده شده در استفاده از ربع دایره نشانگر آن است که بی توجهی کودکان ماهیتی تحولی دارد و نه آسیب شناختی. به طور کلی، تحول ترسیم ساعت ارتباط زیادی با رسش قطعۀ پیشانی دارد.
متن کامل [PDF 669 kb]   (1507 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1390/3/1 | پذیرش: 1390/5/1 | انتشار: 1390/7/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

Designed & Developed by : Yektaweb