هدف: این مطالعه با هدف بررسی تأثیر سبک‌های گرفتن قلم بر خوانایی، دقت و سرعت نوشتاری دانش‌آموزان پایه دوم ابتدایی انجام شد.
روش: در یک مطالعه مقطعی، از جامعه مورد مطالعه، 120 دانش‌آموز پسر پایه دوم ابتدایی شهر تهران، پس از بررسی برتری طرفی و پیشرفت تحصیلی به عنوان نمونه انتخاب شدند. این دانش‌آموزان بر اساس سبک گرفتن قلم، در سه گروهِ سبک گرفتن قلم با سه انگشت پویا (a)، سبک گرفتن قلم با چهار انگشت (b) و سایر سبک‌های گرفتن قلم (c) طبقه‌بندی شدند. سپس با استفاده از چک لیست میزان خوانایی دست خط، آزمون هماهنگی بینایی – حرکتی بیری (VMI)، ویگوریمتر و زمان سنج، به ترتیب، میزان خوانایی خط، دقت نوشتاری، قدرت گرفتن دست و سرعت نوشتاری دانش‌آموزان ارزیابی گردید. داده‌ها از طریق روش‌های آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که سبک‌های مختلف گرفتن قلم، بر میزان خوانایی خط و سرعت نوشتاری سه گروه تأثیر نداشته، اما بر میزان دقت نوشتاری و قدرت گرفتن دست دانش‌آموزان مؤثر بوده است.
نتیجه‌گیری: عملکرد دانش‌آموزان دارای سبک گرفتن قلم با سه انگشت پویا، در دقت نوشتاری و قدرت گرفتن دست نسبت به دو گروه دیگر بهتر بود، اما عملکرد دانش‌آموزان هر سه گروه، در میزان خوانایی خط و سرعت نوشتن یکسان بود.