هدف: پژوهش حاضر جهت مقایسه راهکارهای مقابلهای در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا و اختلال دو قطبی I انجام شده است.
روش: در این پژوهش مقطعی تحلیلی ۹۹ بیمار زن و مرد مبتلا به اسکیزوفرنیا و اختلال دو قطبی I که در وضعیت بهبود نسبی بودند، به عنوان نمونه پژوهش با روش نمونهگیری آسان انتخاب شدند و پرسشنامه راهکارهای مقابلهای شامل پنج راهکار مقابلهای انکار، درونی کردن، بیرونی کردن، تخلیه هیجانی و خشم در مورد آنها اجرا شد.
یافتهها: مقایسه میانگین راهکارهای مقابلهای نشان داد که دو گروه بیمار در کمیت و نوع راهکارهای مقابلهای تفاوت معنیداری ندارند، اما دو جنس صرف نظر از تشخیص محور I در آنها، در راهکارهای مقابلهای تفاوت معنیداری نشان دادند و در زنان گرایشی معنیدار به طرف استفاده بیشتر از راهکارهای مقابلهای دیده شد.
نتیجهگیری: این پژوهش، ضرورت پرداختن به روشهای مقابلهای خاص در گروههای تشخیصی مختلف و نیز اهمیت در نظر گرفتن راهکارهای مقابلهای را در فرمولبندیهای بالینی مطرح میکند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |