1- روانشناسی بالینی، بیمارستان روزبه، تهران، ایران.
2- روانپزشک، بیمارستان روزبه، تهران، ایران.
چکیده: (7593 مشاهده)
اخیراً بسیاری از روانشناسان بالینی و اجتماعی، با مطالعه های تجربی و عینی، به اثبات نقش «محتوا و مضمون» انواع افکار در تجارب ذهنی خودآگاه و ارتباط این دو و نیز نقش شیوۀ تفکر و تجزیه وتحلیل و برداشت فرد از محیط پیرامون در رفتار و هیجان پرداختهاند. در فرآیند خودآگاه ذهن افراد سالم، افکار منفی و ناخواسته گاهی با شدت معینی بهوقوع میپیوندند و باعث ایجاد خلق منفی میشوند، ولی این افکار مزاحم که گاهی ناخوشایند هم هستند، معمولاً بهندرت اتفاق میافتند، قابل کنترل اند و میتوانند بهعنوان یک فکر جانشین مثبت در ذهن افراد سالم ظاهر شوند. وقوع این افکار در جامعۀ عادی متداول است. شباهت محتوا و مضمون افکار خودآگاه در جامعۀ بالینی و غیربالینی یکی از موضوعهای مطرح در ادبیات اختلالهای روانپزشکی (نقش افکار مزاحم و ناخواسته در افسردگی، بیخوابی، اضطراب فراگیر، وسواس، اختلال خورد و خوراک، روانپریشیها و اختلالات جنسی) است. با توجه به موضوعهای مطرحشده در ارتباط با نقش شناخت بهعنوان یک عامل ویروسی و بیماریزا در اختلالهای روانپزشکی، هدف مقالۀ تحلیلی حاضر، مرور مطالعه های اخیر دربارۀ نقش افکار و فرآیند خودآگاه ذهن در جمعیت بالینی و غیربالینی است. بررسی روند مذکور ما را به شناسایی محتوا و مضمون افکار مزاحم و ناخواسته و ساز وکار شکلگیری آنها در جامعۀ بالینی رهنمون میسازد.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1389/6/1 | پذیرش: 1389/8/1 | انتشار: 1389/10/1