TY - JOUR T1 - Emotional Working Memory in Post-Traumatic Stress Disorder and Depression TT - حافظه‌ کاری هیجانی در مبتلایان به اختلال استرس پس از سانحه و افسردگی JF - icss JO - icss VL - 17 IS - 4 UR - http://icssjournal.ir/article-1-356-fa.html Y1 - 2016 SP - 33 EP - 44 KW - Emotional-visual working memory capacity KW - Cognitive control KW - Ptsd N2 - هدف: عملکرد متفاوت گروه ­های مبتلا به اختلالات هیجانی در انجام تکالیف شناختی ادغام‌­شده با مؤلفه‌های هیجانی و همچنین تفاوت در مسیر بازنمایی‌های داده ‏های مختلف کلامی و غیرکلامی، ضرورت بررسی ظرفیت حافظه­ ی کاری دیداری هیجانی دو گروه بیماران مبتلا به افسردگی و اختلال استرس پس از سانحه را نشان می ­دهد. روش: تعداد شرکت‌کنندگان هر یک از گروه ­های این مطالعه­ ی پس ­رویدادی، ۱۴ نفر (گروه مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه، بدون علایم اختلال استرس پس از سانحه، افسردگی اساسی و کنترل) بود که به شیوه­ ی نمونه­ گیری دردسترس انتخاب شده بودند. آزمودنی‌ها با استفاده از مصاحبه­ ی نیمه­ ساختاریافته‌ برای اختلال استرس پس از سانحه و افسردگی اساسی و آزمون ظرفیت حافظه­ ی کاری دیداری هیجانی، مقیاس تجدیدنظر شده­ ی تأثیر رویدادها وپرسش­نامه­ ی افسردگی بک ارزیابی و داده‌ها با روش‌های تحلیل واریانس یک­طرفه و آزمون تعقیبی تحلیل شدند. یافته­ ها: در مطالعه­ ی حاضر بین ظرفیت حافظه­ ی کاری دیداری مبتلایان به اختلال استرس پس از سانحه، بدون اختلال استرس پس از سانحه و کنترل، تفاوت معنادار به دست آمد. تفاوت ظرفیت حافظه­ ی کاری دیداری گروه‌های مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه، بدون اختلال استرس پس از سانحه و افسردگی اساسی با استفاده از تصاویر مرتبط با تروما معنادار بود. تفاوت گروه مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه و گروه کنترل در اندازه­ی کوشش دو تصویر نیز معنادار شد. نتیجه­ گیری: یکی از عوامل مؤثر بر بروز نشانه­ های مرتبط با تجربه­ی مجدد در مبتلایان به اختلال استرس پس از سانحه، ظرفیت پایین حافظه­ ی کاری دیداری آنهاست. همچنین ضعف کلی کنترل شناختی دو گروه مبتلایان به اختلال استرس پس از سانحه و افسردگی اساسی می­تواند به عنوان عامل پیش­ مرضی در هر دو گروه در نظر گرفته شود. M3 ER -