کارکردهای اجرایی عصبی- شناختی ساختارهای مهمی هستند که در هدایت و کنترل رفتار نقشی اساسی ایفا می‌کنند. کارکردهای اجرایی دارای مؤلفه‌های گوناگونی همچون خودگردانی، حافظه کاری، ادراک زمان و زبان درونی هستند. کارکردهای اجرایی در طول فرآیند رشد و با افزایش سن کودک تحول می‌یابند و به تدریج به کودک کمک می‌کنند تا تکالیف پیچیده‌تر و سخت‌تری را انجام بدهد. ارزیابی دقیق کارکردهای اجرایی به شناخت بهتر رشد کودک و اختلال‌های رشدی کمک شایان توجهی می‌کند. کارکردهای اجرایی را می‌توان به دو روش رسمی و غیررسمی ارزیابی کرد که در این میان بر ارزیابی در موقعیت‌های غیرساختارمند تأکید می‌شود. آسیب در کارکردهای اجرایی می‌تواند پیامدهای قابل ملاحظه‌ای در عملکرد اجتماعی، تحصیلی و هیجانی کودک داشته باشد. در این مقاله، یافته‌های پژوهشی در مورد آسیب در کارکردهای اجرایی در چند مورد از اختلال‌های رشدی شامل اختلال نارسایی توجه/بیش‌فعالی، اختلال‌های طیف اتیسم، آسیب مغزی ضربه‌ای یا اکتسابی، اختلال هماهنگی رشدی، اختلال‌های یادگیری، اختلال سلوک و اختلال نافرمانی مقابله‌ای، مورد بررسی قرار گرفته و سپس چشم‌اندازهای درمان بر اساس اختلال در کارکردهای اجرایی توضیح داده شده است.
