جستجو در مقالات منتشر شده


۳ نتیجه برای برجعلی

مریم مشایخ، دکتر احمد برجعلی،
دوره ۵، شماره ۱ - ( بهار ۱۳۸۲ )
چکیده

هدف: این پژوهش به بررسی رابطه احساس تنهایی (تجربه ذهنی ناخوشایندی که در صورت بروز نقص جدی در شبکه ارتباطی اجتماعی شخص اتفاق می‌افتد) با چت کردن (گفتگو از راه پیوستن به شبکه اینترنت) و استفاده آموزشی از اینترنت پرداخته است.
روش: برای این منظور، در سال تحصیلی ۸۲-۱۳۸۱ به روش نمونه‌گیری تصادفی از دو دبیرستان منطقه ۸ تهران ۴۲ دانش‌آموز دختر و ۳۱ دانش‌آموز پسر انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، نسخه سوم مقیاس احساس تنهایی UCLA، پرسشنامه‌ای جهت تعیین نوع استفاده آزمودنی‌ها از اینترنت بود.
یافته‌ها: بین احساس تنهایی در دانش‌آموزان دختر دبیرستانی و چت کردن با اینترنت رابطه معنی‌داری وجود داشت. این نوع رابطه در مورد دانش آموزان پسر دبیرستانی تأیید نشد. بین احساس تنهایی و استفاده آموزشی از اینترنت، رابطه معنی‌داری دیده نشد.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه ارتباط بین احساس تنهایی و چت کردن را نشان می‌دهد. البته برای اینکه مشخص شود که آیا این دو می‌توانند رابطه علت و معلولی داشته باشند، باید مطالعات بیشتری بشود.


مریم اسماعیلی‌نسب، حسین اسکندری، احمد برجعلی،
دوره ۷، شماره ۳ - ( پاییز ۱۳۸۴ )
چکیده

هدف: هدف از این پژوهش مقایسه نحوه روایت زندگی توسط افراد افسرده و مضطرب مراجعه‌کننده به درمانگاه‌های بهداشت روان شهر تهران با گروه غیر بالینی بود. «روایت» مفهوم اساسی شخصیت در رویکرد روایت است. در این پژوهش، سه مفهوم عاملیت، مشارکت همدلانه و روایت رهایی‌بخش در روایت‌ها بررسی شد.
روش: در این مطالعه مقطعی تحلیلی برای انتخاب نمونه (هفت فرد افسرده، پنج فرد مضطرب و پنج فرد غیربالینی که حداقل تحصیلات آنها دیپلم بود و بین ۲۰ تا۴۰ سال داشتند) از آزمون Scl-۹۰-R)) و تشخیص روانشناس یا روانپزشک استفاده گردید. روایت‌ها به شیوه مصاحبه نیمه‌ساختاریافته داستان زندگی مک‌آدامز گردآوری و داده‌ها با استفاده از تحلیل محتوا و تحلیل واریانس یکطرفه بررسی شد.
یافته‌ها: گروه غیربالینی نسبت به گروه مضطرب و گروه اخیر نسبت به گروه افسرده به طور معنی‌داری از روایت‌های رهایی‌بخش بیشتری استفاده کردند. عاملیت در گروه غیربالینی از دو گروه دیگر بیشتر بود و در مشارکت همدلانه تفاوتی بین آنها نبود.
نتیجه‌گیری: وجود تفاوت در روایت‌ها بیانگر آن است که بررسی روایت‌ها می‌تواند به عنوان یک ابزار تشخیصی مورد توجه قرار گیرد. محتوای روایت افراد غیربالینی، رهایی بخش؛ افراد مضطرب، امیدواری نسبی همراه با ابهام (که عاملیت آنها را کاهش می‌داد)؛ و افراد افسرده، ناامیدی و تابع جبر زمان بودن بود.

دکتر علی محمدزاده، دکتر احمد برجعلی،
دوره ۱۰، شماره ۲ - ( تابستان ۱۳۸۷ )
چکیده

هدفمطالعات بالینی و روان سنجی شخصیت نشان داده اند که برخلاف طبقه بندی مقوله ای اختلالات روانی، در ویژگی های مرضی شخصیت بین نشانه شناسی بیماران روان پریش و افراد غیر روانپریش در ابعاد مختلف یک پیوستار رفتاری وجود دارد. در ارزیابی صفات روان  پریشی دو رویکرد عمده وجود دارد که در پرسشنامه ها انعکاس یافته اند. پرسشنامه صفات اسکیزوتایپی نماینده دیدگاه بالینی و پرسشنامه شخصیت آیزنک نماینده دیدگاه روان سنجی در سنجش ویژگی های روان پریشی شخصیت است. هدف از پژوهش حاضر مقایسه پرسشنامه صفات اسکیزوتایپی و پرسشنامه شخصیت آیزنک بر اساس صفات روان پریشی و با در نظر گرفتن خصوصیات روان سنجی ایرانی این پرسشنامه ها است.
روش: این پژوهش که در یک بررسی زمینه یابی و پس رویدادی انجام شد، از نوع توصیفی– مقطعی است. نمونه ای به حجم ۳۰۴ نفر ( ۱۶۴ زن و ۱۴۰ مرد) از دانشکده های مختلف دانشگاه های شیراز و علامه طباطبایی انتخاب شدند و با ابزارهای تحقیق مورد آزمون قرار گرفتند. یافته ها با استفاده از روش رگرسیون چندگانه تحلیل شدند.
یافته ها: روان نژندی گرایی در مقایسه با روان پریشی گرایی، ویژگی های روان پریشی را بهتر پیش بینی می کند. رابطه میان مقیاس های شخصیت اسکیزوتایپی و شخصیت مرزی، و نیز عوامل آنها با مقیاس روان نژندی گرایی پرسشنامه شخصیت آیزنک، قوی تر از رابطه آنها با مقیاس روان پریشی گرایی آیزنک است.
نتیجه گیری: این یافته با نتایج تحقیقات قبلی همسوست و همانطور که تحقیقات قبلی نشان داده اند، خصلت اسکیزوتایپی و مرزی بیشتر به روان نژندی گرایی مربوط است تا روان پریشی گرایی، چرا که نشانه های اختصاصی روان پریشی در این بیماران قابل مشاهده نیست. از طرفی چون مقیاس روان پریشی گرایی آیزنک بیشتر رفتار ضد اجتماعی را اندازه می گیرد، لذا همبستگی پایین با این مقیاس قابل انتظار است.
 


صفحه ۱ از ۱     

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

Designed & Developed by : Yektaweb