دوره 6، شماره 3 و 4 - ( پاییز و زمستان 1383 )
جلد 6 شماره 3 و 4 صفحات 101-93 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- تربیت معلم فاطمه زهرا، تهران،ایران.
2- دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
3- دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
2- دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
3- دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده: (2138 مشاهده)
هدف: در این پژوهش، سؤال‌ها و فرضیه‌هایی مطرح شده است که مهمترین آنها عبارت است از بررسی رابطه بین اهداف یادگیری (دانش‌آموز، خانواده، معلم و کلاس) با خود ناتوان‌سازی.
روش: در این پژوهش مقطعی – تحلیلی، جامعه آماری را کلیه دانش‌آموزان پایه اول تا سوم دوره متوسطه شهر اصفهان تشکیل دادند. حجم نمونه پژوهش ۱۹۰ دانش‌آموز دختر و پسر بود که از ۲۰ مدرسه شهر اصفهان به شیوه تصادفی مرحله‌ای، از بین دانش‌آموزان پنج ناحیه شهر انتخاب شدند. ابزارهای به کار گرفته شده، مجموعه مقیاس‌های الگوهای یادگیری سازگار بود.
یافته‌ها: نتایج نهایی پژوهش حاکی از آن بود که متغیرهای اهداف تبحری دانش‌آموز، اهداف عملکرد گریزی دانش‌آموز، اهداف تبحری کلاس، اهداف عملکرد گریزی کلاس و به طور جداگانه رابطه معنی‌داری با خود ناتوان‌سازی پسران دارند. سایر نتایج نیز نشان داد که در گروه دانش‌آموزان دختر اهداف تبحری دانش‌آموز، اهداف عملکرد کلاس و اهداف تبحری والدین به طور مجزا، رابطه معنی‌داری با خود ناتوان‌سازی دارند. ضمناً، نتایج پژوهش حاکی از آن بود که پسران به طور معنی‌داری بیشتر از دختران از راهبردهای خودناتوان‌سازی استفاده می‌کنند.
نتیجه‌گیری: بهتر است نظام آموزشی به گونه‌ای تغییر یابد که اساس ارزشیابی آن میزان رشد صلاحیت‌ها و تسلط افراد بر موضوع یادگیری باشد و نه رتبه و نمره، و نیز بر فرآیند پیشرفت دانش‌آموزان و در نظر گرفتن پاداش برای رشد میزان یادگیری و کنجکاوی آنها تمرکز شود.
روش: در این پژوهش مقطعی – تحلیلی، جامعه آماری را کلیه دانش‌آموزان پایه اول تا سوم دوره متوسطه شهر اصفهان تشکیل دادند. حجم نمونه پژوهش ۱۹۰ دانش‌آموز دختر و پسر بود که از ۲۰ مدرسه شهر اصفهان به شیوه تصادفی مرحله‌ای، از بین دانش‌آموزان پنج ناحیه شهر انتخاب شدند. ابزارهای به کار گرفته شده، مجموعه مقیاس‌های الگوهای یادگیری سازگار بود.
یافته‌ها: نتایج نهایی پژوهش حاکی از آن بود که متغیرهای اهداف تبحری دانش‌آموز، اهداف عملکرد گریزی دانش‌آموز، اهداف تبحری کلاس، اهداف عملکرد گریزی کلاس و به طور جداگانه رابطه معنی‌داری با خود ناتوان‌سازی پسران دارند. سایر نتایج نیز نشان داد که در گروه دانش‌آموزان دختر اهداف تبحری دانش‌آموز، اهداف عملکرد کلاس و اهداف تبحری والدین به طور مجزا، رابطه معنی‌داری با خود ناتوان‌سازی دارند. ضمناً، نتایج پژوهش حاکی از آن بود که پسران به طور معنی‌داری بیشتر از دختران از راهبردهای خودناتوان‌سازی استفاده می‌کنند.
نتیجه‌گیری: بهتر است نظام آموزشی به گونه‌ای تغییر یابد که اساس ارزشیابی آن میزان رشد صلاحیت‌ها و تسلط افراد بر موضوع یادگیری باشد و نه رتبه و نمره، و نیز بر فرآیند پیشرفت دانش‌آموزان و در نظر گرفتن پاداش برای رشد میزان یادگیری و کنجکاوی آنها تمرکز شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |