دوره 20، شماره 3 - ( پاییز 1397 )                   جلد 20 شماره 3 صفحات 126-114 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- کاشناسی ارشد روان‌شناسی عمومی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره)
2- دکتری روان‌شناسی (استادیار) دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره)
3- دکتری روان‌شناسی(دانشیار) دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره)
چکیده:   (3939 مشاهده)

مقدمه: همدلی یکی از مولّفه­ هایی است که در بهداشت­ روانی و روابط بین­ فردی تأثیر مهمّی دارد. در برخی اختلال­ های روانی از جمله اختلال  شخصیت ضدّاجتماعی، برخی انواع همدلی به علل مختلف کاهش می­یابد.هدف: پژوهش حاضر به منظور مقایسه­ ی همدلی شناختی وعاطفی دو گروهدارای سبک شخصیت جرأت ­ورز و افراد با سبک شخصیت ضدّاجتماعی انجام شد.روش: نوع پژوهش، نظری یا بنیادی و روش پژوهش پس­ رویدادی بود. جامعه­ ی آماری پژوهش را کلیّه­ ی دانشجویان مشغول به تحصیل سال تحصیلی95-96 دانشگاه بین­ المللی امام خمینی  تشکیل می­دادند.به عنوان نمونه­ ی آماری، از این تعداد، با شیوه­ ی نمونه­ گیری قضاوتی،30نفر با سبک شخصیت جرأت­ورز و 30 نفر با سبک شخصیت ضد اجتماعی انتخاب شدند.برای جمع­ آوری داده­ ها،از پرسش­نامه­ های ادراک­ خود تونند، پرسش­نامه­ ی چندمحوری بالینی میلون­، بهره­ ی­ همدلی و همدلی عاطفی استفاده شد.برای تجزیه و تحلیل داده­ ها،علاوه برآمار توصیفی مانند میانگین، آمار استنباطی (آزمونt، تحلیل واریانس چندمتغیّره) هم به کار رفت. یافته­ ها:نتایج حاکی از آن بود که همدلی عاطفی در افراد دارای سبک شخصیت ضدّاجتماعی،کمتر از افراد جرأت­ ورز است و همدلی شناختی در دو گروه تفاوتی ندارد. نتیجه­ گیری: علّت کم بودن همدلی عاطفی در افراد دارای سبک شخصیت ضدّاجتماعی را می­توان در نابهجاری ­های مغزی و دلیل درک نادرست هیجان­ ها از چهره وجرأت­ ورزی و همدلی عاطفی کم در افراد دارای سبک شخصیت ضدّاجتماعی را در سبک دلبستگی ناایمن آنها جست­وجو کرد.
 

متن کامل [PDF 613 kb]   (4647 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1396/8/17 | پذیرش: 1396/9/9 | انتشار: 1397/8/24

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.