دوره 11، شماره 3 - ( پاییز 1388 )                   جلد 11 شماره 3 صفحات 69-62 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گفتاردرمانی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
2- زبان شناسی، پژوهشگاه دانش های بنیادی، پژوهشکده علوم شناختی، تهران، ایران.
3- گفتاردرمانی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران.
چکیده:   (2474 مشاهده)
هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی نقش مهارت زبانی در میزان ناروانی دوزبانه های کرد - فارس دچار لکنت می باشد.
روش: در این مطالعه تحلیلی، ۳۱ دانش آموز دو زبانه (کردی - فارسی) دچار لکنت با میانگین سنی ۱۰ سال و نه ماه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. مهارت زبا نی و شدت ناروانی دو زبان از لحاظ شاخص های پیچیدگی زبان، غنای واژگانی و معیار ناروانی های شبه لکنت به کمک تحلیل گفتار پیوسته به دست آمد و با هم مقایسه شد .
یافته ها: پیچیدگی زبانی زبان فارسی (شامل میانگین طول گفتار، طول پنج جمله طولانی، تعداد افعال جمله و تع داد بندهای وابسته در جمله) به طور معنادار بیشتر از کردی و غنای واژگانی آن نیز بیشتر از کردی است ، اما این تفاوت معنادار نیست. شرکتکنندگان در هر دو زبان لکنت داشتند، اما شدت لکنت آنها در زبان فارسی بیشتر از کردی بود .
نتیجه گیری: در این تحقیق ، زبان غالب نمون ه، فارسی بود که دلیل آن را باید درآموزش مداوم و فشرده آن به دانش آموزان جست وجو کرد . عدم آموزش زبان مادری به این دانش - آموزان در مدرسه، یادگیری آنها را ضعیف و شرایط را برای یادگیری دوزبان نابرابر کرده بود. شدت ناروانی زبان غالب (فارسی) بیشتر بود که دلیل این وضعیت را باید در عوامل اجتماعی- روانشناختی مؤثر بر لکنت (مانند نگرش شرکتکنندگان به زبان و فرهنگ فارسی ، و انگیزه آنها برای یادگیری آن ) دنبال نمود . ارتباط عاطفی مثبت با زبان مادری هم می تواند یکی از دلایل این وضعیت باشد.
واژه‌های کلیدی: شدت لکنت، دوزبانگی، مهارت زبانی
متن کامل [PDF 208 kb]   (1101 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1388/3/1 | پذیرش: 1388/5/1 | انتشار: 1388/7/1

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.