1- روانشناسی، گروه روان شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
2- استادیارگروه روانشناسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
3- نوروسایکایاتریست و نوروسایکالوژیست، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
4- کارشناس ارشد مدیریت آموزشی
چکیده: (3860 مشاهده)
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر استرس بر توجه بینایی انتخابی و متمرکز با نگاه به عامل شخصیتی دلپذیربودن است.
روش : بدین منظور از میان دانشجویان دانشگاه های شهر تهران، به صورت نمونه گیری تصادفی چندمرحلهای و با رعایت متغیرهای کنترل غربال گری نوروسا یکالوژیک، ۶۰ دانشجوی پسر انتخاب و در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (هر گروه ۲۰ نفر ) قرار داده شدند . آزمودنی های گروه های آزمایش پس از انجام تکالیف استرس زای شناختی، تحت آزمایش توجه بینایی انتخابی و متمرکز قرار گرفتند . توجه بینایی انتخابی و متمرکز آزمودنی های گروه کنترل، بدون انجام این تکالیف سنجیده شد . شاخص های سنجش توجه بینایی آزمودنی ها، تعداد خطاهای شمارش و طبقه بندی بود .
یافته ها : نتایج پژوهش نشان داد که استرس به افزایش معنادار خطای شمارش و طبقه بندی منجر می شود (P<۰/۰۰۱) و عامل شخصیتی دلپذیربودن نیز خطای شمارش (P<۰/۰۰۱) و طبقه بندی (P<۰/۰۰۱) آزمودنی ها را بیشتر افزایش می دهد.
نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان دهنده این است که استرس، توجه بینایی انتخابی و متمرکز به محرک های خنثی را کاهش می دهد و عامل A نیز این اثر منفی را تشدید میکند.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1388/3/1 | پذیرش: 1388/5/1 | انتشار: 1388/7/1