دوره 4، شماره 3 - ( پاییز 1381 )
جلد 4 شماره 3 صفحات 11-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه فارماکولوژی، دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2- گروه زیست شناسی، دانشکده علوم دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- گروه زیست شناسی، دانشکده علوم دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده: (3494 مشاهده)
در این مطالعه، آثار مرفین بر افزایش حساسیت به اختلال تشکیل حافظه القاء شده و به خاطرآوری وابسته به حالت (state-dependent retrieval) در یک روش اجتنابی غیرفعال آموخته شده، در موش سوری بررسی شده است. مصرف پیش از آموزش مرفین (mg/kg ) وابسته به دوز، قادر است یادگیری یک نوبته روش اجتنابی غیرفعال (Passive Avoidance Learning) را مهار کند. مصرف پیش از آزمون مرفین (mg/kg )، باعث القای به خاطرآوری وابسته به حالت میگردد. اثر مهاری مرفین (mg/kg ) بر تشکیل حافظه، به طور معنی دار، به وسیله مصرف پیش از آموزش نالوکسان ( mg/kg)، قبل از مرفین پیش از آموزش، مهار می گردد. مصرف پیش از آزمون نالوکسان وابسته به دوز، بازگشت القا شده به وسیله مرفین (mg/kg ) را مهار کرد. فراموشی القا شده به وسیله مرفین، پیش از آموزش، به طور معنی داری در موشهای حساس شده به مرفین که سه روز مرفین (mg/kg) دریافت کرده بودند، مهار گردید. افزایش حساسیت به مرفین، بر حافظه وابسته به حالت مرفین تاثیری نداشت. تزریق نالوکسان، دقیقه قبل از مرفین و به مدت سه روز، مهار فراموشی القا شده به وسیله مرفین را در موشهای حساس شده به مرفین به طور معنی دار متوقف کرد. این نتایج پیشنهاد میکند که افزایش حساسیت به مرفین، اختلال تشکیل حافظه را تحت تاثیر قرار می دهد، اما بر تسهیل به خاطرآوری القا شده به وسیله مرفین بیتاثیر است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |