1- تخصصی روان شناسی دانشگاه تبریز، عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی بهشهر، بهشهر، ایران.
2- دانشیار گروه روان شناسی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
چکیده: (3314 مشاهده)
هدف: هدف این پژوهش، بررسی و مقایسۀ نقش احساس مسئولیت و آمیختگی فکر– کنش در اختلال وسواس فکری- عملی و اضطراب فراگیر است.
روش: با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس از هر یک از اختلالات ذکر شده و گروه بهنجار ۲۳ نفر(در مجموع ۶۹ نفر) انتخاب شدند و به پرسش نامه های آمیختگی فکر– کنش تجدید نظرشده و نگرش مسئولیت پذیری پاسخ دادند.
یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که با کنترل اثر مسئولیت پذیری، نمرۀ آمیختگی فکر– کنش در اختلال وسواس فکری- عملی به طور معنادار بیش تر از نمرۀ گروه های اضطراب فراگیر و بهنجار است، در حالی که با کنترل اثر آمیختگی فکر– کنش بین نمره های احساس مسئولیت دو گروه وسواس فکری- عملی و اضطراب فراگیر تفاوت معناداری مشاهده نمیشود.
نتیجه گیری: این یافته مؤید دیدگاه راچمن در مورد اهمیت بیش تر سازۀ آمیختگی فکر– کنش در مقایسه با احساس مسئولیت در آسیب شناسی روانی اختلال وسواس فکری- عملی است.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1391/6/1 | پذیرش: 1391/8/1 | انتشار: 1391/10/1