یکشنبه 4 خرداد 1404
| English
دوره 14، شماره 2 - ( تابستان 1391 )
جلد 14 شماره 2 صفحات 62-45 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Delavarpour M A, Lattifian M. An Investigation into the Relationship between Attachment Style and Mental Health by the Mediating Role of Emotional Creativity. Advances in Cognitive Sciences 2012; 14 (2) :45-62
URL: http://icssjournal.ir/article-1-483-fa.html
URL: http://icssjournal.ir/article-1-483-fa.html
دلاورپور محمدآقا، لطیفیان مرتضی. بررسی رابطه سبک دلبستگی و سلامت روان با واسطه‌گری خلاقیت هیجانی. تازه های علوم شناختی. 1391; 14 (2) :45-62
1- روانشناسی تربیتی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.
2- دانشیار بخش روانشناسی تربیتی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.
2- دانشیار بخش روانشناسی تربیتی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.
چکیده: (5158 مشاهده)
هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای خلاقیت هیجانی در رابطه بین سبکهای دلبستگی و سلامت روان بود.
روش: مشارکت کنندگان در این پژوهش، مشتمل بر ۳۲۴ دانشجوی کارشناسی (۱۵۵ دختر و ۱۶۹ پسر) از دانشگاه شیراز بود که به شیوه خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده به منظور سنجش متغیرهای پژوهش شامل پرسشنامه سبک های دلبستگی بزرگسال (بشارت، ۱۳۷۹)، سیاهه خلاقیت هیجانی آوریل (۱۹۹۹) و پرسشنامه ۲۸ سوالی سلامت عمومی گلدبرگ (۱۹۸۸ ) بود. با استفاده از رگرسیون سلسله مراتبی، مطابق با الگوی مرحلهای بارون و کنی (۱۹۸۶)، مسیرهای مفروض مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که دلبستگی ایمن به صورت مثبت و معنادار و دلبستگی دوسوگرا به صورت منفی و معنادار، سلامت روان را پیشبینی میکنند. همچنین نقش واسطهای خلاقیت هیجانی و ابعاد آن در رابطه بین سبکهای دلبستگی ایمن و دوسوگرا، مشاهده شد. در خصوص سبک دلبستگی اجتنابی، روابط بین این سبک و خلاقیت هیجانی و ابعاد آمادگی و اثربخشی/اصالت، منفی و معنادار بود.
نتیجه گیری: مدل بدست آمده، الگوی مناسبی را جهت تبیین سلامت روانی در اختیار قرار میدهد.
روش: مشارکت کنندگان در این پژوهش، مشتمل بر ۳۲۴ دانشجوی کارشناسی (۱۵۵ دختر و ۱۶۹ پسر) از دانشگاه شیراز بود که به شیوه خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده به منظور سنجش متغیرهای پژوهش شامل پرسشنامه سبک های دلبستگی بزرگسال (بشارت، ۱۳۷۹)، سیاهه خلاقیت هیجانی آوریل (۱۹۹۹) و پرسشنامه ۲۸ سوالی سلامت عمومی گلدبرگ (۱۹۸۸ ) بود. با استفاده از رگرسیون سلسله مراتبی، مطابق با الگوی مرحلهای بارون و کنی (۱۹۸۶)، مسیرهای مفروض مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که دلبستگی ایمن به صورت مثبت و معنادار و دلبستگی دوسوگرا به صورت منفی و معنادار، سلامت روان را پیشبینی میکنند. همچنین نقش واسطهای خلاقیت هیجانی و ابعاد آن در رابطه بین سبکهای دلبستگی ایمن و دوسوگرا، مشاهده شد. در خصوص سبک دلبستگی اجتنابی، روابط بین این سبک و خلاقیت هیجانی و ابعاد آمادگی و اثربخشی/اصالت، منفی و معنادار بود.
نتیجه گیری: مدل بدست آمده، الگوی مناسبی را جهت تبیین سلامت روانی در اختیار قرار میدهد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
